جایگاه درمانی زالو در طب سنتی

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,976

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL03_166

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

Abstract:

تا به حال هیچ کدام از زالوها به عنوان میزبان حدواسط انگل های انسانی شناخته نشده اند ولی عادات آنها ممکن است منجر به انتقال عفونت شود از جمله شواهدی وجود دارد که زالوی بوفالو Irudinaria manillensis ممکن است سبب سرایت بیماری های واگیردار دام شود و نیز محتمل است که سرایت بیماری های عفونی از طریق زالو به انسان صورت پذیرد و می توان تعبیر سمیت زالو را در کتاب قانونحمل بر آلودگی این جانور بعنوان حامل و نقش آن در سرایت بیماری های واگیردار دانست. زالو مثل هر جانداری دارای یک ساختار پیچیده ، منظم و حساب شده است ، بطوری که جغرافیای بدن زالویکی دیگر از عجایب خلقت موجودات عالم است ، آناتومی بدن زالو متناسب با عملکرد آن است و تمام شرایط لازم را برای اعمال و رفتار زالو فراهم می کند . بدن زالو به شکل تیوب دو لایه است که شامل درم و اپیدرم است ، که در سرتاسر بدن زالو از دهان تا مقعد کشیده شده است زالو یک حیوان نرم تن بوده ، بدنش به صورت بند بند است و از 34 بند تشکیل شده است ، زالو هنگام مکیدن خون ، مواد متنوعی ترشح می کند که خواص درمانی دارند. معروف ترین ماده مترشحه از زالو هیرودین است.خواص مواد ترشح شده در خون توسط زالو به انواع مختلفی دسته بندی می شوند. تجربیات طب سنتی نشان می دهد که زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون می کشد. زالو انداختن برای بیماریهای پوستی مثل جوش ، دمل های صورت ، لکه ها و نقطه های سیاه و سفید و نظایر آن مفید است. امروزه زالو به دلیل خاصیت ضد انعقاد خود یکی از ابزارهای جراحی در پیوندها و دوام بافت پیوندی است.

Authors

عادل حقیقی

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،گروه پاتوبیولوژی

سیدنیما شریعت پناهی

متخصص طب سنتی ph.D عضو هیئت علمی دانشکده طب سنتی دانشگاه شهید بهشتی