حسن شرفی - استادیار گروه عمران دانشگاه رازی کرمانشاه

روانگرایی یکی از دلایل عمده آسیب در زلزله های شدید بوده است. در سه دهه گذشته محققان تلاش کرده ان د پارامترهای موثر در روانگرایی نهشته های خاکی را مشخص کنند. استفاده از مفهوم انرژی برای تعریف پتانسیل روانگرایی در آزمون های آزمایشگاهی روی نمونه های ماسه ای مورد تایید قرار گرفته است. در این تحقیق، با استفاده از دستگاه سیلندر توخالی پیچشی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی، آزمایش های متعددی با تغییر در فشار محدود کننده، درصد ریزدانه نمونه و نسبت CSR بر روی ماسه و لای فیروزکوه در سال 89 انجام شده و انرژی مستهلک شده در واحد حجم، تا وقوع روانگرایی اندازه گیری شده و رابطه بین انرژی مستهلک شده در واحد حجم و پارا مترهای مختلف در طول آزمایش ها مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین فشار آب حفره ای ایجاد شده در طول آزمایش تالحظه روانگرایی نیز بررسی شده است. بر مبنای این آزمایش ها، مشخص شد که انرژی مستهلک شده تا زمان وقوع روانگرایی برای یک تراکم نسبی و تنش همه جانبه، مستقل از CSR برای آزمایش های تنش-کنترل است. در این مقاله به منظور بررسی تاثیر درصد ریزدانه غیر پلاستیک موجود در خا کهای ماس های بر مقاومت روانگرایی از آزمایشات انجام شده در هر دو روش تنش کنترل شده و کرنش کنترل شده استفاده گردید

آزمایش سیلندر توخالی پیچشی ، انرژی مستهلک شده در واحد حجم، نسبت تنش سیکلی، روانگرایی