شجاع تفکری رضایی - استادیار گروه زبانشناسی و زبان و ادبیات انگلیسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه رازی

در این مطالعه ساختار فک اضافه از درون فاعل و مفعول در زبان فارسی از منظر جایگاه روساختی عناصر منف کشده مورد بررسی قرار میگیرد. هدف این مقاله تعیین اشتقاقی و یا تولیدیبودن جایگاه این عناصر است. پس از جمع آوری داده ها بهروش کتابخانه ای از استدلال های اصطلاح پاره، اصل A و اصل C مرجعگزینی جهت نیل به هدف مذکور استفاده میشود.دستاورد حاصل از این استدلالها این اس ت که ما تنها در صورتی قادر خواهیم شد شم و دانش زبانی سخنگویان فارسی را درباره ساختارهای فک اضافه توصیف بکنیم که جایگاه روساختی عناصر مذ کور را برخلاف نظر درزی (1996) یک جایگاه اشتقاقی،و نه تولیدی، درنظربگیریم.

اصطلاح پاره، اصل A مرجع گزینی، اصل C مرجع گزینی، فک اضافه