مژده پورمحمد گلزاری نوبر - کارشناس ارشد حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه
علی محمد مکرمی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه
مهدی حاتمی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه

امروزه با گسترش فناوری های اطلاعات و ارتباطات و اینترنت نقش اسناد الکترونیکی در ادله اثبات دعوی بسیار نمود پیدا کرده است. بنابراین فقط در صورتی می توان به توسعه ی تجارت الکترونیک امید داشت که ابزارهای الکترونیکی نقشی موثر همانند ابزارهای سنتی و چه بسا کارآمدتر از قبل در جهت جلب اعتماد مردم ایفا کنند. در این راستا نقش آنسیترال در جامعه بین المللی از همه پررنگتر بوده و تاکنون مهمترین کار حقوقی این کمیسیون در سه مجموعه قانون نمونه تجارت الکترونیکی، قانون نمونه امضای الکترونیکی و کنوانسیون استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی تجلی یافته است که در تمامی آن ها برابری ادله یا لکترونیکی با ادله ی سنتی تاکید شده این اصل در قانون تجارت الکترونیک ایران پذیرفته شده است اما اصل «بی طرفی تکنولوژی (فنی)» در قانون تجارت الکترونیکی ایران به طور مطلق پذیرفته نشده است، لذا قانون تجارت الکترونیکی ایران، اصول مهمی که برای قانونمند کردن فضای الکترونیکی و رفع موانع حقوقی لازم است، گاهی به طور نسبی نه به طور مطلق؛ به رسمیت شناخته است و دیدگاهی دوگانه در این خصوص اتخاذ کرده که این امر می تواند به نوبه خود مانعی برای توسعه تجارت الکترونیکی باشد.

ادله ی الکترونیکی، برابری اعتبار، حقوق بین الملل، حقوق ایران، توسعه تجارت الکترونیک