بررسی اثرعصاره ی اتانولی پوست میوه بلوط ایرانی بر ترمیم زخم معده در موش صحرایی

مقدمه: امروزه گرایش به سمت استفاده از داروهای سنتی جهت ترمیم زخم های گوارشی بیشتر شده است. بلوط ایرانی به طور سنتی در درمان برخی ناراحتی های گوارشی استفاده می شود. مطالعه حاضر به بررسی بهبود زخم معده توسط عصاره پوست میوه بلوط می پردازد. روش مطالعه: پوست میوه های آسیاب شده بلوط که در اتانول 90 % خیسانده شده بودند، توسط دستگاه روتاریعصاره گیری شد. جهت بررسی اثر این گیاه 63 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی به گروه های هفت تایی تجربی و کنترل تقسیم شدند. زخم معده توسط القای لومینال محلول اسید استیک ( 40 % v/v ) ایجاد شد. یک روز پس از ایجاد زخم معده موش های گروه های تجربی محلولی با غلظت mg/kg w.b . 20 از عصاره و گروه های کنترل که دریاقت کننده روزانه 1 میلی لیتر سرم فیزیولوژی به طریقه گاواژ بودند . ناحیه زخم در معده موش ها به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای 1، 3، 5 و 7 نمونه برداری و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفت. یافته ها: آنالیز نتایج با استفاده از واریانس یک طرفه نشان داد که عصاره الکلی پوست میوه بلوط ایرانی به غلظت 20mg/kg w.b . باعث کاهش معنی دار درصد بهبود زخم معده در گروه های تجربی شده است. همچنین، سلول هایالتهابی مانند نوتروفیل و ماکروفاژ در روزهای سوم و پنجم در گروه تجربی افزایش معنی دار نسبت به گروه کنترل داشته که موجب طولانی شدن مرحله التهاب شده است. در روز هفتم در گروه تجربی کاهش معنی داری در میزان فیبروبلاست نسبت به گروه کنترل مشاهده شده که نشان دهنده ی تاخیر در روند بهبود زخم و کلاژن سازی است. بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که عصاره اتانولی پوست میوه بلوط در غلظت mg/kg w.b 20 .به طور معنی داری موجب افزایش التهاب و کاهش روند بهبود زخم در موش های صحرائی شد.

Keywords:

پوست میوه بلوط , زخم معده , عصاره اتانولی , ترمیم