امین مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی

طراحی و ایجاد شهر یکی از بزرگترین دستاوردهای بشری در طول زمان بوده است. پیشرفت های شگرف بشری در عرصه ی کامپیوترهای الکترونیکی و تکنیکهای آن برای دخل و تصرف ریاضی در جهت تسریع محاسبات هندسی وساخت و سازهای پی در پی به منظور حل نیاز به مسکن, ما را در معرض این خطر قرار می دهد تا به آینده ای تسلیم شویم که در بهترین حالت چیزی نیست بیش از خشت پاره هایی سوار برهم که در پی سرکوب بخشی از هویت تاریخی یک شهر شکل گرفته اند .تجربیات اخیر توسعه ی شهری در محدوده ی بافت تاریخی مرند, ضمن تخریب عمدی بخشی از بافت دوره ی قاجاری و تجاوز به حریم تک بناهای سلجوقی – ایلخانی ,نشان دهنده ی شاخص بی رحم درجه ی تمدن بشری و معماری مدرن بوده است .آنچه در این مختصر بدان خواهیم پرداخت شامل بررسی تأثیر نوساخته هایبشری در فرایند فرسایش بافت تاریخی شهرستان مرند خواهد بود تا بتوانیم تأثیرات متقابل این تصمیمات را عمیقا درک کنیم و به بینش لازم برای حفظ بافت های اصیل شهری مشابه مجهز شویم.

تاریخ مرند, توسعه ی شهر, بافت تاریخی, معماری قاجار