ایمان دژم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد عجب شیر
مسعود حق لسان - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد عجب شیر

وجودآثارارزشمندمعماری اسلامی ایران، نشان از ساخته شدن آنها به دست هنرمندانی است که ازتوانمندهای بالای هنری، فنی و فرهنگی برخورداربوده اند.باگذرزمان، معماری بناها دستخوش تغییرو تحول بوده و اشکال متفاوتی بهخود دیده است که این امر متأثرازتغییروتحول درجامعه، صنعت و نفوذ تفکرهای متفاوت دربطن جامعه و به تبع آن تغییرفرهنگ بخصوص ورود مدرنیته بوده است. گذراز جامعه سنتی به مدرن و جامعه مدرن به شبکه ای و رایانه ایدرتمامی دنیا درحال بروز است و تأثیرات مطلوب و نامطلوب خودرا بر جوامع میگذارد. دراین میان، جامعه ایران داشته های معماری خود را کنار گذاشته و درجهت دریافت شاخصه های معماری مدرن(هرچند بصورت ناقص)دچار نوعی بی هویتی در جامعه معماری شده است. درمیان این بی هویتی است که لازم است اصل معماری اسلامی،ایرانی را جست و غنای معماری خود را به جهان حاضر شناساند.هدف از نگارش این مقاله مطالعه پدیده مدرنیته شدن و عناصرمعماری مدرن و تأثیرمتقابل آن برمعماری اسلامی ایران میباشد،که در نوشتار حاضر شهر تبریز بهعنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب گردیده است.لذا در این راستا ازروش کتابخانه ای و میدانی به گردآوری اطلاعات پرداخته و با تحلیل توصیفی،تحلیلی مقاله را پیش برده ایم.این مقاله برآن است تا با بازخوانی الگوهای معماریاسلامی درعصرحاضر و بایدها و نبایدهای پدیده مدرنیسم به تأثیرات آن بر معماری ایران و درنتیجه به بررسی تغییرات درزیرساختهای معماری اسلامی ایران بپردازد

معماری اسلامی، معماری معاصر، مدرنیته، هویت اسلامی