نقش عوامل کالبدی در ایجاد امنیت محیطی در محلات سنتی (نمونه موردی محله فیض آباد کرمانشاه)

بی تردید یکی از مهم ترین مسائل در دنیای امروز توجه به ایمنی و آرامش می باشد که این مهم جز با ایجاد امنیت در سطح وسیع شهر و در بخش جزیی تر آن محلات، محقق نمی گردد که البته گاهی کاستی هایی در امنیتهست که آن را می توان به دلایلی چون نحوه طراحی منازل منتسب ساخت زیرا ساختار آنها به دلیل نوع فرهنگ حاکم برآن بافت ،یا نوع گونه بندی بافت های شهری می باشد که آنها را بدون دفاع و آسیب پذیر ساخته است، واین سببی است بر پایین آمدن میزان امنیت در آنها ، که موجبات وقوع جرم در آن محلات را نیز بیشتر کرده است.لذا با توجه به اینکه معماری در بافت های مختلف، حال باهر نوع کاربردی ، به منطور ایجاد آرامش و گسترشامنیت است، پس می بایست معماری را به سمت ایجاد فضاهایی که امکان جرم خیز بودن را به حداقل ممکن می رساند سوق دادو ایجاد این نوع نگرش و عملکرد درباره معماری با تکیه بر طراحی محیطیcepted قابل دسترسی می باشد. محدوده فیض آباد به عنوان یک بافت قدیمی و فرسوده و به لحاظ معماری خاص و دارا بودنکوچه های پیچ در پیچ و باریک و وجود ساختمانهای مخروبه ،محله ای با معضلات دو چندان است ، در این تحقیق سعی گردیده مکان هایی که از دید ساکنین فاقد امنیت بوده و کمتر مورد استفاده قرار می گیرد شناسایی شده و راهکارهایی جهت ایجاد حس امنیت در آنها ودر نهایت ساماندهی این محله ها ارائه گردد.روش مورد استفاده در این تحقیق،تحقیقی توصیفی بوده که با بهره گیری از منابع کتابخانه ای وجمع آوری اطلاعات محیطی (ارائه پرسشنامه ) و تکمیل توسط ساکنین می باشد

Keywords:

بافت فرسوده , جرم خیزی , فیض آباد , دیدگاه ساکنین , طراحی محیطی/cepted ,