مطالعه ارتباط بین حداکثر پرش عمودی و رکورد دروزنه برداران نخبه

وزنه برداری رشته ای است که برقدرت وتوان عضلانی استوار است ازدیدگاه بیومکانیکی حرکت یکضرب و دوضرب دروزنه برداری مشابه الگوی حرکات پرشی است که ازنظر فیزیولوژیکی مشتمل بردوفاکتور عمده قدرت و سرعت پویا است ازمون پرش عمودی ازمونی مفید برای مشخص کردن سطح استعداد و عملکرد ورزشی ورزشکاران به حساب می اید کارلوک و همکاران 2004 وتریکولی و همکاران 2005 نشان دادند که ارتباط معنی داری بین پرش عمودی و قدرت دروزنه برداری وجود دارد باتوجه به آنکه بسیاری ازفاکتورهای امادگی جسمانی درارتباط با ابعادانتروپومتریکی و مورفولوژیکی هستند و تحقیقات گذشته که درمیان وزنه برداران غیرایرانی صورت گرفته بود محقق برآن شد که تحقیقی را درمیان وزنه برداران ایرانی انجام دهد و براهمیت ازمون پرش عمودی بعنوان یک شاخص دراستعدادیابی وزنه برداران ایرانی تاکید نماید 30وزنه برداربا میانگین سنی 2/32±23/7 و سابقه حداقل 6سال تمرین به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند سپس ازازمون میدانی /ازمایشگاهی پرش سارجنت با روایی 0/78 و پایایی 0/93 برای اندازه گیری توان متوسط و نمودارلوئیس برای تبدیل داده ها با بازده توان استفاده شد و باتوجه به اینکه توان اوج تقریبا 2برابرتوان متوسط است توان اوج محاسبه گردید و بعدازآن اطلاعات مربوط به عملکرد وزنه برداران ازطریق پرسشنامه محقق ساخته با پایایی 0/85 جمع اوری گردید ازازمون اماری پیرسون درسطح معنی داری 0/05 p≤جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد