سحر قزوینیان زنجانی - دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
ندا ضیابخش - استادیار وعضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

گسترش نظام های انسانی در دوران معاصر(مدرن)منجربه دوری انسان شهرنشین از طبیعت ونظام های طبیعی گردیده است.توسعه شهرها نیز باعث ازبین رفتن محیط های طبیعی وزمین های زراعی شده است.تحولات عصر صنعت اگرچه بسیاری از معضلات بشر را حل کرده،ولی متأسفانه رابطه انسان را بامحیط بریده است.کمبود منابع قابل تجدید در اختلافات خشونت بار در بسیاری ازمناطق درحال توسعه نقش دارد.منابع وذخایر طبیعی محدود هستند واین خطر به حدی است که برای نسل آینده بحران های بسیار جدی پیش بینی شده است.با بهره گیری ازطریقطریق مهندسی سبز وطراحی بام سبز که یکی از راهکارها برای حل بحران زیست محیطی محسوب می شود،می توان باطراحی درکنار طبیعت بجای مقابله باآن به پایداری هرچه بیشتر معماری وشهرسازی معاصر رسید.بام های سبز یکی از عناصر طراحی پایدار در طراحی اکولوژی امروزی هستند،بنابراین استفاده از فناوری بام سبز که از تکنیک های پیشرفته مهندسی سبز است ازجهات بسیار مقرون به صرفه بوده ومی تواند جایگزین مناسبی برای پارک های شهری باشد همچنین موجب افزایش سرانه فضای سبز نیز می شود.آلودگی صوتی وبصری که ناشی از سازه های ساختمانی با بافت سخت وخشن هستند ازجمله مزایای طراحی بارویکرد مهندسی سبز است.مقاله حاضر به روش کتابخانه ای قصد دارد پژوهشی اولیه دراین راستا جهت معرفی بام سبز به عنوان یکی از راهکارها ویکی از عناصر طراحی فضای سبز شهری مؤثر جهت دستیابی به توسعه پایدار وحل بحران محیط زیست را انجام دهد.

بام سبز،مشکلات محیطی،بام،ساختمان