مهنوش گودرزی - کارشناس ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات لرستان
غلامرضا اکرمی - استادیار دانشکده معماری،پردیس هنرهای زیبا،دانشگاه تهران

باتوجه به رویکرد جهانی درمواجهه با مسئله انرژی،امکانات ایران در تأمین انرژی های پاک ودر نظر گرفتن نقش اساسی ضنعت ساختمان درمصرف انرژی،می بایست طراحی ساختمان های جدید بااصول معماری پایدار صورت گیرد.معماری پایدار براین نکته استوار است که ساختمان جزئی کوچک پیرامونی است وباید به عنوان بخشی از اکوسیستم عمل کند ودر چرخه حیات قرار بگیرد.باانقلاب صنعتی وپیشرفت های فنی-تکنولوژی درعرصه معماری،معماری بومی اقصی نقاط دنیا که باتوجه به طبیعت پیرامون خود وهمساز بااقلیم سربرمی افراشت،به دست فراموشی سپرده شده است.یکی از سمبل های معماری پایدار،معماری بومی ایرانی است که به مقوله های بوم شناختی،کارایی وکارکردی بنا پاسخگو می باشد.یکی از مشکلات معماری معاصر استفاده از مصالح نامناسب وطراحی بدون توجه به اقلیم است.مسئله اساسی دراین پژوهش تأثیر اقلیم سرد وزمستانی برمعماری وشهرسازی منطقه بوده که دراین خصوص پاسخگویی معماری به شرایط زیست محیطی حائز اهمیت می باشد.به نظر می رسد در معماری امروزی این مناطق،بکارگیری اصول طراحی معماری بومی اقلیم سرد می تواند درجهت بهره وری حداکثر انرژی های طبیعی وکاهش اتلاف انرژی پام بردارد.دراین نقاله سعی می شود ابتدا به تعاریف واصول پایداری پرداخته وسپس با بررسی ویژگی های معماری دراقلیم سرد وکوهستانی به ویژه شهر بروجرد به عنوان بستر اصلی مطالعه وکنکاشی در معماری بومی این مناطق به خصوص بناهای سنتی آن وهمچنین باارائه راهکارهایی جهت تلفیق ساختمان با انرژی های طبیعی و همسوشدن این ها باهم،می توان به شاخص ها والگوهای معماری پایدار درمناطق سرد وکوهستانی دست یافت.این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی وبه لحاظ ماهیت وروش از نوع بنیادی بوده و روش گردآوری اطلاعات،میدانی وکتابخانه ای است.نتایج ویافته های تحقیق حاکی از آن است که باتوجه یه اصول پایداری دراین مناطق،استفاده صحیح از ارزش های موجود واستفاده بهینه از نور خورشید،باد،بارش های فصلی وسایر خصوصیات اقلیمی،می توان به بهسازی وضعیت ساخت وساز وسیر آن به سمت معماری پایدار گام برداشت.

معماری بومی،معماری پایدار،اقلیم سرد وکوهستانی،شهر بروجرد