سامان تبنا - دانشجوی کارشناسی مهندسی فضای سبز،دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
محمدمهدی ضرابی - عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
آرزو محتشم - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)
پدرام حصاری - دانشجوی دکتری،دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

پیدایش محیط وبافت های مناسب شهری با عملکرد ساختارهای کلان،اقتصادی اجتماعی وسیاسی در ارتباط است وتا یک جامعه به سطح قابل قبولی از توسعه نایل نگردد انتظار پیدایش فراگیر محیط های مناسب شهری وجود ندارد.به عبارت دیگر،مناسب سازی محیطی به معنای فراهم ساختن مجموع شرایط آسایش حرکتی،شنیداری،بصری،اجتماعی و... افراد ساکن در فضا است.برای دستیابی به محیط مناسب شهری عمل در سه حوزه ضروری است:برنامه ریزی،طراحی،تجهیز.دراین راستا فضاهای باز شهری(فضای سبز،میادین و...)از اولویت بیشتری در برنامه ریزی وطراحی برخوردار هستند.خلق فضاهای مناسب شهری زمینه بهبود تعاملات اجتماعی وکاهش ناهنجاری ها وافسردگی های فردی وجمعی را فراهم وانسان را در عصری که اشتغال وسکونت براساس فرد محوری شکل گرفته به سمت اجتماع سوق دهد.محیط شهری،فضای زندگی روزمره شهروندان است که هرروز به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه در طول راه،ادراک می شود.محیط شهری باید توانایی پذیرش افراد وتامین خدمات رفاهی برای کلطه اقشار جامعه را دارا باشد.بااین حال گیاهان به عنوان اجزای اصلی فضاهای شهری علاوه بر تعیین فرم وشکل شهر،به دلیل خصوصیات ویژه خود نقش پراهمیتی را در بهسازی محیط ایفا می کنند وبا توجه به اقلیم هرمنطقه،کاشت انواع مختلف گیاهان ودرختان در ترکیب باهم می تواند تأثیرخود را بر طراوت وزیبایی فضا داشته باشد.این مقاله بهبود ومناسب سازی فضاهای شهری جهت حضور مستمر افراد در آنها در زمان فراغت باترکیب کاشت گیاهان مختلف در فضا راهکارهایی ارائه نموده است.

مناسب سازی،فضاهای عمومی ترکیب کاشت،گیاهان