ارزیابی طراحی شهری پیاده راه بازار تهران

با گسترش شهرها و همچنین خیابان ها، پیاده مداری جای خود را به سواره محوری داد. با توجه به اینکه نخستین حرکات بالقوه ذاتی هر انسان چند ماه پس از تولد، قدم برداشتن و به دنبال آن راه رفتن می باشد که از بدو پیدایش انسان شیوه آن تغییر ننموده و از ضرورت و عمومیت آن کاسته نشده است و لازم است مدیریت شهری در جهت تسهیل و راحتی عابر پیاده اقدام نماید. از آنجایی که امکان آسان آمد و شد مردم در فضای عمومی، وجود فضای مناسب حرکت به خصوص پیاده راه ها می باشند که همراه با لذت، امنیت، راحتی، جذابیت محیطی، دسترسی، ایمنی آسان و ... باشدکه متأسفانه عدم تحقق یا دسترسی به آن به دلیل موانع بیشمار سر راه عابر پیاده، شهرنشینی عصر حاضر را دچار چالش نموده است. این پژوهش به ارزیابی طراحی پیاده راه بازار تهران به نام محور پانزده خرداد به منظور ارتقاء سطح مطلوبیت فضای شهری و رفع مشکلات احتمالی از دیدگاه عابرین و شاغلین این فضا می پردازد. بدین منظور تعداد 100 پرسشنامه توسط عابرین و تعداد 50 پرسشنامه توسط شاغلین تکمیل گردیده، به علاوه به کمک انجام 10 مصاحبه تخصصی با مسئولین امر و بعضی از کسبه قدیمی و انجام مشاهدات میدانی تلاش گردیده شاخص های مورد اهمیت در ارزیابی طراحی پیاده راه در بعد طراحی شهری مورد سنجش قرار بگیرد.

Keywords:

خیابان , پیاده مداری , مدیریت شهری , عابر پیاده , دسترسی