حمیدرضا فنایی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری

توجه به محدودیت های اکولوژیک مکان نظیر آب، توسعه متناسب و سازگار طبیعت، استفاده از مواد و مصالح بومی، ابداع روشهای مؤثر و مناسب برای ادامه حیات نظیر قنات و بادگیرها نمونه هایی از پایداری در شهرهای گذشته بوده اند. کمی جمعیت و عدم وجود آلاینده های صنعتی و زیست محیطی بزرگ نیز عواملی بوده اند که به این پایداری کمک می نموده است. پدید آمدن انقلاب صنعتی، بهبود وضعیت اقتصادی و رفاهی مردم، ابداع اتومبیل و پیشرفت های حمل و نقل از دلایل رشد بی سابقه جمعیت شهرنشین و گسترش سریع شهرها بعد از جنگ جهانی دوم می باشد. از آنجا که این رشد شهری بر پایه اتومبیل صورت می گرفت شهرها در کوتاه مدت وسعت زیادی از سرزمین را اشغال کرده و محدوده خود را به چندین برابر افزایش دادند. شهرسازی امروزه نوعی از الگوی توسعه شهری را بکار برده که نه تنها ناپیداری را در شهرها پدید آورده، بلکه ناپایداری مناطق اطراف را نیز به دنبال داشته است. افرایش جمعیت شهری و گسترش محدوده شهرها سبب مشکلات زیست محیطی و ترافیکی زیادی گردیده و به نابودی مراکز قدیمی شهر منجر شده که ضرورت توجه جدی تر به توسعه را می طلبد. توسعه پایدار از مفاهیم جدیدی است که در ارتباط با مشکلات پیش آمده بروز کرده و هدف اصلی آن این است که از توان نسل های آینده در برآوردن نیازهایشان نکاهد، تا آیندگان نیز بتوانند به میزان نسلهای حا حاضر از منابع طبیعی و محیطی بهره ببرند. هدف از این نوشتار بیان مفهوم توسعه پایدار و سیر تحولات آن، که به اختصار بیان خواهد گردید.

توسعه، توسعه پایدار، تحولات توسعه پایدار