معماری با فضاهای باز شهر با هدف افزایش کیفیت زندگی جمعی و ارتقای امنیت محیطی

در شکل گیری معماری ایران، نظر، جهان بینی و تفکر ارتباط بسیار نزدیک با فضا داشته و در شهر اسلامی علاوه بر آنچه بیان شد، موضوع امنیت بعنوان یکی از پشتوانه های سرمایه اجتماعی همواره مورد توجه بوده و از مهمترین عوامل مؤثر در محیط های شهری است. با توسعه جوامع انسانی و تغییر نحوه سکونت و زندگی آنان، توقعات و نیازهای انسانی اهمیت بیشتری یافته است. تأثیر فضای ساخته شده بر رفتارهای ناهنجارانه و پرخاشگر و همچنین احساس ناامنی در محیط و نگرانی های ناشی از مکان های ناامن فعالیت های انسانی راتحت الشعاع قرار می دهد و به سرمایه های ملی آسیب های جبران ناپذیری وارد می نماید. در این نوشتار، ابتدا نقش تعاملات اجتماعی میان شهروندان به عنوان سرمایه ای اجتماعی در کاستن از میزان جرم در فضاهای عمومی شهری مورد توجه قرار گرفته و سپس به بررسی ویژگی های یک فضای باز مطلوب امن و اجتماع طلب پرداخته شده است و در نهایت راهکارهایی جهت افزایش تعاملات اجتماعی و به تبع آن افزایش امنیت در این فضاها ارائه شده است. روش تحقیق پژوهش حاضر تحلیلی و اسنادی از نوع توصیفی است و نویسندگان با بهره گیری از منابع، اسناد و مدارک مرتبط با تحقیق، به تحلیل موضوع پرداخته اند. نتایج و یافته های تحقیق حاکی از این است که با فراهم کردن شرایط حضور افراد در فضاهای شهری و برقراری تعاملات میان آنان و آشنایی افراد محلی با یکدیگر از میزان وقوع جرایم شهری کاسته می شود.

Keywords:

شهر اسلامی , فضای باز شهری , امنیت , تعاملات اجتماعی