سمیرا فرهمندپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان
سیدمجید مفیدی شمیرانی - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران

تغییراتی که با توجه به معیارهای زیست اقلیمی و پایداری پدید می آید. هر روز اهمیت بیشتری می یابند. سخن از پایداری در معماری را می توان به تصور و طراحی ساخت و سازهای آینده تعبیر کرد. آن هم نه تنها پایداری فیزیکی ساختمان ها، بلکه پایداری و حفظ این سیاره و منابع انرژی آن به این ترتیب به نظر می رسد که می توان پایداری را بر پایه الگویی تصور کرد که در آن مواد و منابع در دسترس، بیش از آن که هدر روند یا نادیده گرفته شوند با کارایی بیشتری به کار برده شوند، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر شامل استفاده از انرژی خورشیدی و انرژی زمین گرمایی و باد و استفاده از تجهیزات ساختمانی مناسب و روش تلفیقی که همان روش بینانین میان روش های سنتی و روش های امروزی که در حد نیاز هر بنا می باشد از راهکارهایی جهت دستیابی به یک معماری پایدار می باشد.

پایداری، انرژی های تجدیدپذیر، انرژی خورشیدی، انرژی زمین گرمایی، انرژی باد