بررسی تنوع ژنتیکی نه اکوتیپ ریحان Ocimum basilicum l با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD

استفاده از مارکرهای مولکولی برای شناخت تنوع ژنتیکی در گیاه ریحان میتواند اطلاعات مفید و معتبری را جهت تحقیقات اصلاح در رابطه با گیاه ریحان فراهم نماید. در این تحقیق از نشانگر مولکولیRAPD و روش آماری برای تعیین تنوع ژنتیکی 8 اکوتیپ ایرانی و اکوتیپ اسپانیایی ریحان استفاده شد. براساس میزان تشکیل باند، چند شکلی و نیز تکرار پذیری باندها، از بین 24 آغازگر مورد استفاده تعداد 15 آغازگر انتخاب گردید. 15 آغازگر منتخب، تعداد 76باند قابل تشخیص و تکرار پذیر ایجاد نمودند که 80 درصد آن ها ( 61 باند) در بین جمعیتهای مختلف چند شکلی نشان دادند. تعداد متوسط باندهای پل یمورف برای هر آغازگر5/33بود. برای تعیین میزان تشابه بین جمعیتها ازضریب دایس استفاده گردید. کمترین تشابه 0/808 بین دو جمعیت اسپانیا و لرستان و بیشترین میزان تشابه0/531 بین دو جمعیت یاسوج و شیراز مشاهده گردید. با استفاده از روشUPGMAیک دندروگرام بر مبنای ماتریس تشابه تهیه شد. تجزیه کلاستر، اکوتیپهای ریحان را در چهار گروه اصلی تقسیمبندی نمود. نتایج این پژوهش نشان داد که کارایی مارکرRAPDبراساسPCRشاید بتواند روابط خویشاوندی و تفاوتهای ژنتیکی را بین اکوتیپ های ریحان در شرایط جغرافیایی مختلف رشد تخمین بزند.

Keywords:

ریحان , تنوع ژنتیکی , اکوتیپ , نشانگرRAPD