عوامل اقتصادی - اجتماعی موثر بر ناامنی غذایی در مناطق روستایی شهرستان بندرانزلی

ناامنی غذایی عدم دسترسی مردم در تمام اوقات به غذای کافی برای داشتن یک زندگی سالم یا توانایی محدود برای دستیابی به غذا از راههای مقبول اجتماعی می باشد. تامین امنیت غذایی برای جامعه به عنوان یکی از اهداف کلان برنامه ریزی های توسعهاقتصادی و اجتماعی است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط ناامنی غذایی و برخی عوامل اقتصادی- اجتماعی خانوارها در مناطق روستایی شهرستان بندرانزلی درسال 1391 انجام گردید. دراین مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی 400 خانوار روستاییشهرستان بندرانزلی به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحل های کاملا تصادفی انتخاب شدند. جهت تعیین برخی ویژگی هایدموگرافیک، ویژگی های اقتصادی- اجتماعی و تعیین میزان ناامنی غذایی خانوار، پرسش نامه های عمومی اطلاعات اقتصادی- اجتماعی و 18 سوالی وضعیت امنیت غذاییUSDA طی مصاحبه حضوری با مادران پرگردیده و تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری کای اسکویر و رگرسیون لجستیک و با استفاده از نرم افزارSPSS16.0در سطح معنی داری(P<0/05انجام شد. نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده وجود ارتباط بین ناامنی غذایی و متغیرهای بعد خانوار، ، سطح تحصیلات، جایگاه شغلی والدین، وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانوار بود. شیوع ناامنی غذایی در خانوارهای مورد مطالعه 49 % بود. ناامنی غذایی با سطح تحصیلاتوالدین، جایگاه شغلی والدین، وضعیت اقتصادی خانوار، مالکیت منزل مسکونی، تعداد افراد شاغل خانوار، تعداد فرزندان، بعد خانوار،وضعیت تاهل مادر، قومیت (نژادBMI مادران، وزن مادر ارتباط معنی داری نشان داد. بنابراین توجه به تمامی این عوامل زمینه ساز در بروز و شدت ناامنی غذایی خانوار یک ضرورت محسوب می شود و طراحی و اجرای برنامه های مداخل های ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

ناامنی غذایی , عوامل اقتصادی- اجتماعی , خانوار روستایی , بندرانزلی , ایران