ن یاوری
ا لواف
ن ایلا

هدف از این مطالعه ، بررسی تاثیر دو نوع مدیریت تغذیه (علمی و سنتی) بر روی 12 راس بره نر از دو نژادشال و آمیخته شال و سنجابی در دو تیمار مورد آزمایش قرار گرفت . در تیمارNRC4 تکرار و در هر تکرار 2راس بره نر و در تیمار سنتی ، 2 تکرار و در هر تکرار 2 راس بره نر در محدوده سنی 7 ماهگی در قالب طرح تصادفی ناقص مورد تحقیق قرار گرفتندطول دوره پروار 90 روز بود و جیره غذایی مورد استفاده در تیمارNRCدر تغذیه علمی از استانداردNRC1985)استفاده شد . خوراک های مصرفی در جیره غذایی در روشNRCشامل : سیلوی ذرت، گندم، کاه جو، کربنات کلسیم و کنجاله سویا و در جیره سنتی شامل : سیلوی ذرت و گندم بود که در طی سه وعده غذایی در شبانه روز در اختیار بره ها قرار داده می شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که بره های تغذیه شده با جیره های علمی و سنتی از نظر افزایش وزن روزانه دارای اختلاف معنی داری بودندP <0/05 به طوری که میانگین افزایش وزن بره ها در تیمارNRCو سنتی در کل دوره به ترتیب115/3و89/8 گرم در هر روز بود.همچنین بالاترین افزایش وزن نهایی بدست آمده در کل دوره 11200 گرم مربوط به نژاد شال در جیرهNRCو کمترین آن 7900 گرم مربوط بهنژاد آمیخته شال و سنجابی در جیره سنتی بود. سود متغیر نیز به ازای یک راس بره (ریال) برای تیمار هایNRCو شاهد به ترتیب 417633.2 و 352520.4 ریال بود

تغذیه بره ، مقایسه اقتصادی ، روش سنتی وnrc