عبداله یزدی - عضو هیات علمی گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج

امروزه ژئوتوریسم، یکی از گرایشهای تخصصی توریسم میباشد که به شناسایی پدیدههای جذاب زمین شناسی و توان گردشگری آنها میپردازد. ایران با توجه به شرایط اقلیمی و زمینشناختی، دارای ژئوسایتهایمتعدد از پدیدههای بدیع زمینشناسی، همچون بزرگترین غار نمکی جهان، بزرگترین کلوتهای جهان، گلفشان- های زیبا و... میباشد. چنانچه در ناحیهای چندین ژئوسایت، به همراه آثار تاریخی، فرهنگی و تنوع طبیعتزنده(اکوسیستمها) وجود داشته باشد آن منطقه را ژئوپارک مینامند. طبیعتا این مناطق، پتانسیلهای ژئوتوریسمی ایران هستند. اطلاق واژه ژئوسایت و ژئوپارک به هر ناحیه، مستلزم فراهم آمدن زیرساختهای لازماز قبیل مدیریت کارآمد، آموزش افراد محلی، جذب گردشگر با محوریت آموزش مفاهیم زمین شناختی-تفریحی و حفاظت از پدیدهها میباشد. با توجه به استعدادهای بیشمار ایران در این زمینه، طی این تحقیق، پس از ارائهمفاهیم نظری، به معرفی و تشریح ویژگیهای مناطقی که بطور بالقوه جهت تبدیل به ژئوسایت یا ژئوپارک مستعد میباشند، پرداخته، و جهت توسعه ژئوتوریسم و نیل به اهداف فوق، پیشنهاداتی ارائه شده است. مطمئنا با فراهم آوردن زیرساختهای لازم گامی بلند در جهت شناساندن میراث ارزشمند زمین شناسی ایران به علاقمندان ژئوتوریسم در جهان برداشته میشود و تاثیر مستقیم در توسعه ژئوتوریسم و توسعه پایدار خواهد داشت

ایران، ژئوتوریسم، ژئوسایت، ژئوپارک، توسعه پایدار