تأثیر کاربرد اسید آمینه و باکتری آزوسپریلیوم رشد بر توسعه رویشی و عملکرد دانه آفتابگردان درشرایط تنش کم آبی

جهت ارزیابی تأثیر باکتری افزاینده ی رشد آزوسپیریلیوم و محلول پاشی آمینواسید بر توسعه رویشی و عملکرددانه آفتابگردان در شرایط مختلف رطوبتی، در تابستان 1389 در شهرستان زنجان، سه آزمایش جداگانه بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد و تجزیه واریانس بر اساس تجزیه مرکب انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تنش کم آبی در 3 سطحA1:آبیاری بعد از 60 میلی متر تبخیرA2 آبیاری بعد از 120 میلی متر تبخیر وA3بعد از 180 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر)، باکتری آزوسپریلیوم در 3 سطحB1عدم کاربرد باکتریB2تلقیح با سویه21,B3تلقیح با سویهOFو اسیدآمینه در 2 سطحC1عدم مصرف وC2مصرف اسید آمینه) اعمال شد. مقایسه میانگین اثرمتقابل آبیاری و باکتری آزوسپریلیوم بر عملکرد دانه در شرایط مصرف اسید آمینه نشان داد که عملکرد دانه تا آبیاری 120 میلیمتر تقریباً ثابت بود، ولی در شرایط آبیاری 180 میلیمتر کاهش شدیدی داشت. نتایج نشان می دهد که استفاده از اسید آمینه و باکتری آزوسپریلیوم هر یک به تنهایی باعث افزایش عملکرد می شود، اما مصرف توأم این دو عامل باعث کاهش عملکرد دانه می گردد

Keywords:

اسید آمینه , آزوسپریلیوم , آفتابگردان , عملکرد دانه