افزایش عمر پس از برداشت و بهبود فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز در گل آفتابگردان زینتی(Helianthus annuus L.)به کمک اسید هیومیک و نانوذرات نقره

آفتابگردان زینتی با نام علمی(Helianthus annuus L. )از خانواده کاسنی یا آستاراسه میباشد. به منظوربررسی غلظتهای ختلف اسید هیومیک و نانورات نقره روی عمر پس از برداشت ان گل، مطالعهای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور اسید هیومیک در 3 سطح0و50و100میلیگرم درلیتر) و نانوذرات نقره در 3 سطح ( 5و10 و 15 میلیگرم در لیتر) در 3 تکرار، 36 پلات و در هر پلات 5 شاخه گل و در مجموع 180 شاخه گل در آزمایشگاه ارزیابی عمر گلجایی در شرایط فتوپریود 12 ساعت، شدت نور 1میکرو مول بر ثانیه متر مربع، رطوبت نسبی 60 تا 70 درصد و دمای 2±20 درجه سانتیگراد اندازهگیری شد. در این آزمایش مقدار اتیلن، در این آزمایش عمر گلجایی و فعالیت آنزیمهایPOD و SODبررسی شد. در میان صفاتی که مربوط به پس از برداشت گلهای شاخه بریده میباشد، عمر گلجایی از مهمترین این صفات میباشد. در این مطالعه بررسی شد. این دو ماده روی همه صفات اثر معنیداری داشت

Keywords:

آفتابگردان زینتی , پس از برداشت , عمر گلجایی , اسید هیومیک , نانوذرات نقره