اثر مدیریت های مختلف آبیاری و محدودیت منبع در عملکرد برنج رقم هاشمی

برنج در آسیا اصلی ترین منبع اشتغال و درآمد را در بین محصولات کشاورزی به خود اختصاص داده است. همواره یافتن دورآبیاری مناسب که ضمن کاهش مصرف آب، تغییری در میزان عملکرد برنج ایجاد نکند مسئله بوده است و به نظر می رسد کهمحدودیت منبع در برنج اهمیت بیشتری در تعیین عملکرد دارد. به منظور بررسی اثر تناوب آبیاری و محدودیت منبع بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم هاشمی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلو ک های کامل تصادفی در3 تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) در سال زراعی 1390 اجرا شد. تیمار ها شامل 4 سطح آبیاری (غرقاب و دورآبیاری 5و8 و 11 روزه) و 4 تیمار محدودیت منبع (شاهد ، قطع کامل برگ پرچم، قطع کامل تمامی برگها بجز برگ پرچم و قطع کامل تمامی برگها بجز برگ پرچم و برگ پایین برگ پرچم) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد محدودیت منبع بر خصوصیات برنج از جمله ارتفاع بوته، طول برگ پرچم، عرض برگ پرچم ، عملکرد دانه، بیوماس کل و شاخص برداشت تاثیر معنی دارداشت. دور آبیاری بر ارتفاع بوته، طول برگ پرچم، عرض برگ پرچم ، عملکرد دانه، بیوماس کل و شاخص برداشت تاثیر معنی دار داشت. اثر متقابل آبیاری و محدودیت منبع بر ارتفاع بوته، طول خوشه، عرض برگ پرچم، شاخص برداشت، بیوماس کلمعنی دار بود. نتایج نشان داد تیمار دور آبیاری 5 روزه با 11 % و 8 روزه با 18 % وتیمار 11 روزه با 19 % کاهش عملکرد نسبت بهشاهد داشتند. نتایج سایر تحقیقات نیز نشان م یدهد که بسته به شرایط اقلیمی و خاکی متفاوت ضرورت ندارد که گیاه برنج در تمام مراحل رشد بصورت غرقاب دائم باشد، بلکه در بعضی از مراحل رشد م یتوان آن را تحت تأثیر تنش آب در حد کاهش ارتفاع آب ایستابی در کرت قرار داد بدون اینکه عملکرد محصول کاهش یابد

Keywords:

برنج , آبیاری , محدودیت منبع , عملکرد و اجزای عملکرد