محمدحامد برخان - کارشناسی ارشد نفت ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
قاسم زرگر - استاد یار و هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سیدجمال شیخ زکریایی - استادیار و هیئت علمی و معاونت دانشکده نفت دانشگاه علوم و تحقیقات تهران – ایران

با افزایش سرعت کامپیوترها و پیشرفت در روش های عددی حل معادلات استفاده از شبیه سازی جهت پیش بینی رفتار مخازن نفت وگاز کاربرد گستردهای پیدا کرده است. فشار موجود در مخازن هیدروکربنی به مرور زمان در اثر بهره برداری منابع نفت و گازکاهش می یابد و زمانی فرا می رسد که فشار خود سیال، دیگر قادر به انتقال آن به سطح زمین نم یباشد و حتی در صورت رسیدن سیال به سطح زمین، تولید از آن از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نخواهد بود. این در حالی است که بخش اعظم منابع هیدروکربنی، هنوز در داخل خلل و فرج مخزن باقی مانده است. برای بهره برداری هر چه بیشتر از مخزن و بالا بردن ضریببازیافت آن در مراحل مختلف افت فشار مخزن، عملیات مختلفی روی مخزن صورت می گیرد.یکی از این روش ها عملیات تزریق ، گاز می باشد. از دیر باز در مورد کارایی تزریق گاز در مخازن به عنوان یک مکانیسم مفید تردید وجود داشته، اما از دهه 1950 تزریق گاز به عنوان یک روش مناسب برای تثبیت فشار، تولید نفت و همچنین به عنوان یک روش مناسب برای بازیابی نفت هایباقیمانده بعد از تزریق آب مورد توجه قرار گرفته است. تزریق گاز اعم از امتزاجی وغیر امتزاجی به دلیل طبیعت سنگهای مخازن ایران که غالبآ کربناته و نفت دوست می باشد کاربرد گسترده ای دارد

ازدیاد برداشت، تزریق گازغیر امتزاجی، شبیه سازی مخزن، مخازن شکافدار