عبدالمجید قلیزاده - مربی گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
مجید کرمانی - استادیار گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
میترا غلامی - دانشیار گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
مهدی فرزاد کیا - دانشیار گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران

سابقه و هدف : آلودگی آبها باترکیبات فنلی، بدلیل ماهیت بسیار سمی آنها، به عنوان یک معضل محیطی با گستره جهانی مطرح است. بدین منظور جذب فنل، 2- کلرو فنل و 4- کلروفنل روی جلبک قهوه ای سیستوسیراالیند یکا با استفاده از HPLC بررسی شد. روش تحقیق: جهت بهبود تثبیت و ظرفیت جذب بیومس جلبکی، پیش تصفیه و پروتوناسیون توسط CaCL*2 صورت گرفت. تاثیر پارامترهای مختلفی دوز جاذب، PH و زمان تماس و غلظت های اولیه ترکیبات فنلی مورد بررسی قرار گرفت. همبستگی تعادلی و فرایند جذب با مدلهای ایزوترم و همچنین مدلهای سینتیک پژوهش گردید. نتایج : فرایند جذب در مدت زمان 2 ساعت به تعادل رسیده، بعد بعداز این مدت عمل واجذب صورت گرفته و ظرفیت جذ کاهش یافت. فنل نسبت به 4- کلروفنل و 2- حذف کمتری نشان داده و بیشترین حذف را 2- کلروفنل نشان داد. حداکثر میزان جذب ترکیبات فنلی در PH خنثی بود. جذب با افزایش غلظت اولیه هرکدام از ترکیبات فنلی و کاهش دوز بیومس جلبکی کاهش یافت. مقادیر R*2 و انحراف معیار نرمال شده (NSD) نشان داد که فرایند جذب فنل از ایزوترم لانگمویر و جذب 2- کلروفنل و 4- کلروفنیل از ایزوترم فروندلیچ پیروی کرده و در مطالعات سینتیک هر سه ترکیب با مدل شبه درجه دوم تناسب دارند. نتیجه گیری و بحث : حذف هرکدام از ترکیبات با میزان حلالیت آنها قابل توجیه است. در غلظت های کم ماده فنلی مکانهای جذب راحتر هرکدام از این ترکیبات را جذب کرده و اما در غاظت های بالاتر یونهای فنل و کلروفنل ها الزاما می بایستی به مکانهای جذب درونی تر نفوذ کنند. در مورد تاثیر دوز جاذب، با کاهش مقدار جاذب میزان جذب کاهش یافت . پیشنهاد می شود با تعیین شرایط بهینه در پساب صنایع می توان از این جاذب به عنوان جایگزینی برای جاذب های غیر بومی و گران قیمت نظیر کربن فعال استفاده نمود.

سیتوسیراایندیکا، ترکیبابت فنلی، بیوجذب، ایزوترم، سینیتیک