توسعه روش میکرو استخراج مایع دوفازی با فیبر توخالی جهت استخراج برخی از آفت کشهای پروتیروئیدی در سبزیجات و آب میوه و اندازه گیری با دستگاه کروماتوگرافی گازی - طیف سنج جرمی
Publish place: 15th National Congress On Environmental Health
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,371
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEH15_181
تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393
Abstract:
سابقه و هدف : در این مطالعه روشی جدیدبرای استخراج سه آفت کش پیروتیروئیدی از نمونه های سبزیجات و آب میوه با استفاده از روش میکرو استخراج فاز مایع با کاربرد فیبرهای توخالی ارائه شده است. حشره کش های پیروتیروئیدی با توجه به سمیت نستبا پایین خود در پستانداران، فعالیت انتخابی و دوام زیست محیطی کمتر، به طور فزآینده ای جایگزین سموم آلی کلردار شده اند. این ترکیبات در مناطق شهری برای کنترل آفات ، در زمین های کشاورزی برای تولید محصولات کشاورزی بکار برده شده اند. آفت کش ها پس از استفاده، میتواننددر بافت های گیاهی نفوذ کنند و باقی مانده آن ها در آب میوه ها و سبزیجات ظاهر شوند. و در محیط (خاک سطحی و آب های زیرزمینی ) گسترش یابند. حضور باقی مانده آفت کش های در موادغذایی یکی از نگرانی های مهم برا ی مصرف کنندگان است و آنها در درازمدت اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان دارند. روش تحقیق: در این مطالعه سه آفت کش پیروتیروئیدی پس از استخراج به روش میکرو استخراج مایع - مایع دوفازی با فیبر توخالی پلی پروپیلن ، از طریق کروماتوگرافی - طیف سنج جرمی اندازه گیری شد. پارامترهای اصلی تاثیر گذار بر میزان استخراج نظیر ph، نوع حلال آلی ، زمان استخراج و قدرت یونی ب طور همزمان و به روش طراحی مرکب مرکزی (CCD) مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه گیری و بحث : شرایط بهینه برای 5/5=ph ، نوع حلال استخراجی اکتانول، سرعت هم زدن و زمان استخراج 41 دقیقه و پارامترهای آماری 0/9869= 2*R و 142/46=F از مدل بدست آمدند. در شرایط بهینه، گستره ی خطی منحنی کالیبراسیون 50-0/08 نانوگرم بر میلی لیتر، حد تشخیص 0/07-0/02 نانوگرم بر میلی لیتر و انحراف استاندارد نسبی 5/9-3/4% به دست آمد . روش پیشنهادی روشی حساس برای شناسایی و اندازه گیری آفت کش های پیروتیروئیدی در نمونه های سبزی وآب میوه می باشد. در این روش با توجه به کمتر بون فاز آلی نسبت به دیگر روش های میکرو استخراج دست یابی به درصدهای استخراج بالاتر میسر است و می توان استخراج را برای زمان های طولانی تری ادامه داد.
Keywords:
Authors
مجید آروند
دانشیار دانشکده علوم پایه دانشگاه گیلان
الهه بزرگ زاده
دانشجوی دکتری دانشکده علوم پایه دانشگاه گیلان
شهاب شریعتی
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات گیلان، گروه شیمی ، گیلان ، رشت ، ایران