بررسی همپوشانی نیچ غذایی پرندگان شکاری

آنالیز پویائی جامعه به اندازه گیریهائی که در رابطه با چگونگی استفاده موجودات از محیط اطرافشان است، بستگی دارد. یکی ازآن اندازه گیریها، اندازهگیری پارامترهای نیچ یک جمعیت و مقایسه آن با جمعت دیگر است. رایجترین منابع مورد اندازهگیری جهت محاسبه ی همپوشانی، غذا و فضا است . محاسبه همپوشی نیچ تغذیهای با بررسی رژیم غذایی و نوع منابع غذایی مورد استفاده که جزو عوامل محدود کننده مؤثر در توزیع گونهها بسته به استراتژی تغذیه گونه است انجام میشود. به دست آوردن اطلاعات رژیم غذایی صحیح یک بخش جدایی ناپذیر، اما چالش برانگیز، برنامهریزی حفاظت میباشد و برای پی بردن به جایگاه یک گونه در جوامع زیستی و ساختار مؤثر مدیریت طرح ها جهت حفاظت آن، شناخت رژیم غذایی ضروری میباشد. یکی از راههای مطالعات رژیم غذایی حیات وحش استفاده از روشهای غیرتهاجمی است که در این روشها آسیبی به گونه مورد مطالعه وارد نمیشود. تجزیه و تحلیل ریمهها یکی از بهترین روشهای پیشین و غیرمستقیم، بررسی محتویات غذایی خورده شده توسط پرندگان شکاری است. این شیوه اطلاعات زیادی در مورد ترکیب محتویات غذایی، تنوع گونهای طعمهها، طعمه غالب و نیچ غذایی در مکانها و فصول مختلف در اختیار قرار میدهد. ریمه، قسمتهای غیرقابل هضم بدن طعمه شامل پر و استخوان پرندگان یا دندان و ناخن در جوندگان و ... است که به شکل گلولهای از دهان به بیرون برگردانده می شود. چندین معیار برای اندازه گیری همپوشانی آشیان وجود دارد. در صد همپوشی سادهترین معیار برای تفسیر کردن میباشد. شاخص ساده شده موریزیتا بسیارشبیه اصلاح پیانکا برای معیار مک آرتور و لی واین است. لینتون و دیگران (1981) نشان دادند که برای دامنه وسیعی از جمعیتهای مشابه مقادیر بدست آمده برای هم پوشی از معیار ساده شده موریزیتا و پیانکا برابر هستند. در کل برای جمعیتهای مشابه لینتون ودیگران پی بردند که معیار پیانکا به دلیل خطای استاندارد بزرگتر نسبت به شاخص ساده شده موریزیتا ارزش کمتری دارد و در نمونههای تصادفی کاملا مشابه از دو توزیع فرضی، شاخص ساده شده موریزیتا پیشنهاد میشود. سه روش آماری دلتا ، جک نایف و بوت استرپ را میتوان برای محاسبه حدود اطمینان معیارهای همپوشی آشیان استفاده کرد

Keywords:

نیچ غذایی , همپوشانی , شاخصهای همپوشانی , ریمه , پرندگان شکاری