مهرزاد عسکری - کارشناس بهداشت حرفه ای شرکت پتروشیمی کاویان
سحر کشتکاری - کارشناس ارشد آلودگی های محیط زیست شرکت پتروشیمی کاویان
حسین شرافتمند - دانشجوی دکتری شیمی تجزیه دانشگاه صنعتی اصفهان
مهرداد عسکری - کارشناس برق پالایشگاه چهارم عسلویه

پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی (WEEE) گروهی از پسماندها هستند که نرخ تولید بسیار بالایی را به خود تخصیص داده اند و میزان آنها به طور روزافزون و هشدار دهنده ای در حال افزایش است و در صورتی که در زمینه کنترل این پسماندها اقدامات سریع و مناسبی صورت نپذیرد. آسیب های زیست محیطی غیرقابل جبرانی را باعث می شوند . متاسفانه در ایران تاکنون توجه جدی به این مساله نشده و اقدام درخورد توجهی در راستای مدیریت این گونه پسماندها صورت نگرفته است. لذا بهتر است هر چه زودتر به ابعاد وسیع این بحران قریب الوقوع در کشور توجه شده و در جهت کنترل این بحران با استفاده از تجارب کشورهای پیشگام در این عرصه اقدامات موثر صورت پذیرد هدف این مقاله بررسی اجتمالی وضعیت مدیریت پسماند الکتریکی و الکترونیکی در کشور ایران و مقایسه آن با رویکردهای مدیریتی، قوانین وضع شده و راهکارهای بازیابی پسماندهای مذکور در سایر کشورهای فعال در این زمینه، به منظور الگوبرداری، بومی سازی و تطبیق با شرایط موجود است از جمله این مقررات می توان به قانون مسئولیت تولید کننده EPR دستورالعمل WEEE دستورالعمل ToHs اشاره نمود همچنین در این مقاله از فناوری های نوین در خصوص بازیافت پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی، به کاربرد بخش غیرفلزی NMP بردهای مدار چاپی PCB به عنوان جاذب فلزات سنگین اشاره شده است در نهایت با قیاس وضعیت کشور ایران با کشورهای پیشگام در عرصه مدیریت پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی به این نتیجه می رسیم که لازم است هر چه سریعتر در این زمینه قوانین لازم وضع گردیده و الزاماتی را در این خصوص به کار گرفت تا نه تنها به این وسیله با مشکل انباشت پسماند الکتریکی و الکترونیکی و آسیب به محیط زیست مقابله کرد بلکه از آنها در راستای سودآوری بهره جست

مدیریت پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی ، قانون مسئولیت تولید کننده ، بخش غیرفلزی بردهای مدارچاپی