آرزو حیدری توپکانلو - دانشجوی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان
احمد اصغرزاده - استادیار گروه باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان
ابراهیم گنجی مقدم - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

به منظور بررسی تاثیر آللوپاتیک عصاره برگ و ریشه صنوبر بر برخی ویژگی های جوانه زنی و رشد گل همیشه بهار در سال 1392 دو آزمایش جداگانه در شرایط آزمایشگاهی (بذر) و گلخانه ای (مرحله فنولوژیکی 4 برگی گل همیشه بهار) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه دانشگاه آزاد واحد شیروان و گلخانه شهرداری بجنورد به اجر درآمد. در این تحقیق از محلول 1:10 گرم حاصل از پودر برگ سه رقم صنوبر به عنوان محلول پایه برای ساخت سایر غلظت ها استفاده شد. تیمارها در هر دو مطالعات آزمایشگاهی و گلخانه ای شامل غلظت هایی در 5 سطح شامل آب مقطر (کنترل) و عصاره آبی برگ سه رقم صنوبر (25،50،75 و 100 درصد) مورد مطالعه قرار گرفت که با افزایش غلظت عصاره، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، وزن تر و خشک گیاهچه روند کاهشی داشت و نیز در مطالعات گلخانه ای شاخص های اندازه گیری شامل زمان گلدهی، تعداد گل، وزن تر و خشک اندام هوایی و زیرزمینی بودند نتایج آزمایش اول نشان داد که عصاره آبی برگ سپیدار کمترین و صنوبر شرقی بیشترین اثر بازدارندگی در غلظتهای 75 و 100 درصد را بر روی شاخص های جوانه زنی و رشد همیشه بهار داشت و در غلظت های پایین تر صنوبر شرقی بیشترین بازدارندگی را نسبت به صنوبر تبریزی نشان داد و به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت و نتایج آزمایش دوم نشان داد که شاخص های رشد گل همیشه بهار در مرحله چهار برگی در مقایسه با تیمار شاهد با افزایش غلظت عصاره برگ نسبت به تبریزی کاهش یافت

آللوپاتی ، همیشه بهار ، رقم ، صنوبرشرق ، صنوبرتبریزی ، سپیدار