فرزانه حقیقت - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری پیام نور بوئین زهرا ایران
وحید محمودیان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت ایران
سکینه چیتگر - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری پیام نور بوئین زهرا

دردهه های اخیرمکاتب و پارادایم های متعددی درحوزه ادبیات شهری شکل گرفته که برخی ازآنها تاثیرات عمیقی برفضاهای شهری نهادها ند دراین رویکرد استراتژی توسعه شهری cds که یکی ازمهمترین و بحث برانگیزترین آنها محسوب شده و درچندسال اخیر نیز توجه بسیاری ازمحافل علمی - حرفه ای ایران رانیز به خود معطوف کرده است ویژگی اصلی برنامه ریزی شهری درایران اززمان شروع برنامه ریزی به مفهوم امروزی آن رویکرد بالا به پایین آن می باشد دراین رویکرد برنامه ریزی بیش ازاتکا به نیازها اهداف و خواسته های شهروندان و امکانات شهربرسیاست های دولت مرکزی استوار است و به عنوان سندی غیرقابل تغییرطبق نظریات دولت مرکزی تهیه و اجرا به مسئولان شهری ابلاغ میشود مسئولان برنامه ریزی شهری راه های گوناگونی را برای مشارکت مردم درامورشهری تجربه کرد هاند که به دلیل همان ویژگی بالا به پایین باشکست مواجه شدهاندطرح استراتژی توسعه شهری رویکردی راهبردی است که هم اکنون دربسیاری ازکشورهای درحال توسعه با استقبال موجه شده است درحالیکه طرح های جامعه و تفضیلی که سندتوسعه شهر درکشورما محسوب میشوند بیشتر نقش بازدارنده داشته و نقش هدایت کنندگی آنهابسیارکمرنگ است اما طرح های استراتژیک میتواند شهرداریها و نهادهای مردمی را ازحالت انفعال بیرون آورده و به آنها نقشی فعال و هدفمند درشهربهبود کیفیت زندگی و توسعه شهر اعطا نماید مقاله حاضرسعی برآن دارد تا ضمن بررسی و چالشهای فراروی برنامه ریزی شهری درایران به جایگاه رهیافت cds دراین مقوله و نقش آن درانتظام فضایی شهرها بپردازد

استراتژی توسعه شهریcds ، برنامه ریزی شهری ، طرح جامع ، کیفیت زندگی شهری ، شهرهای ایران