زهرا کفایتی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه استان مرکزی

عدم تطابق ساختمان با شرایط اقلیمی موجود یکی ازعواملی است که منجر به بحران انرژی و صرفه جویی درمصرف آن به ضرورت تبدیل شده با کاربرد انرژیهای پایداردرساختمان میتوان مصرف انرژی را کاهش داد ساختمان درکنار طبیعت نه به جای طبیعت الگویی است که میتواند راهنمای ما دردستیابی به توسعه پایدار باشد دراین میان معماری سنتی که همواره با طبیعت ارتباطی صمیمانه داشته با بهره گیری ازانرژیهای تجدید پذیر آسایش فضای داخلی را بدون استفاده ازدستگاه های آلوده کننده امکان پذیر می ساخته است بهره گیری ازانرژی زمین گرمایی و استفاده ازخانه های زیرزمینی ازجمله این موارد می باشند درمعماری سنتی ایران اززمین به عنوان یک عایق همیشگی استفاده کرده اند که میتواند به عنوان الگویی دراستفاده ازانرژیهای نو و طراحی پایدار عمل کند وجود معماری دستکند درروستاهای میمند و کندوان و نیز فضاهای زیرزمینی درخانه ها نمونه هایی دراین زمینه اند درتحقیق حاضر ازروش تحلیلی توصیفی استفاده شده است روش و ابزار مورداستفاده تحقیق نیز ازروش کتابخانه ای و بررسی اسنادومدارک مکتوب ومطالعه موردی می باشد بدین منظور به بررسی الگوهای ارزشمند درمعماری سنتی ایران باتاکید برانرژی زمین گرمایی پرداخته میشود درانتها به جمع بند یو ارایه راهکارهای کاربست اقلیم و بهره گیری اززمین و انرژی آن درطراحی معاصر به منظور دستیابی به توسعه پایدارمی پردازیم

دستکند ، معماری سنتی ، توسعه پایدار ، انرژی زمین گرمایی ، محیط زیست