بررسی ساز و کار تعامل فرهنگ ترکمن و معماری پایدار

درنواحی ساحلی دریای خزرو منطقه ترکمن صحرا گونه هایی ازمعماری مسکونی درمیان اقوام ترکمن دیده میشود که نمونه ای ارزنده ازدانش بومی درساخت مسکن را نشانمیدهد چنانکه گونه ای همسازی و همگونی بین معماری و شرایط زیست محیطی و درعین حال اقتضای جغرافیایی ومکانی این مناطق را شکل میدهداین امربه کارگیری مصالح بوم آورد و خلق تکنیکهای ویژه ساخت خود را نشان میدهد که کارآمدترین روش پاسخگویی به نیازهای فیزیکی و روحی ترکمنان ساکنان این سرزمین را بیاد می آورد آنچه دراین تحقیق مورد بررسی قرارگرفته است ایجادرابطه ای پایدار بین فرهنگ محیط و اقتصاد برا یجامعه ترکمن درعرصه معماری مسکن است که درطول زمان زمینه توسعه پایدار این جامعه را مهیا نموده است مراحل ساخت و آرایش فضایی آلاچیق ها و نحوه قرارگیری آنها درکنار یکدیگر دارای اصول و ویژگیهایی است که بنظر می رسد مشابهت هایی بسیاری به خانههای اولیه که پس ازیکجانشینی درمناطقی مانند گمیشان و ترکمن صحرا ساخته اند دارد دراین تحقیق به مقایسه مسکن موقت و سکونتگاه های امروزی آنها پرداخته و اصول و الگوهای پایدارآن معرفی میگردد

Keywords:

فرهنگ , ترکمن , مسکن , آلاچیق , معماری پایدار