بررسی موانع تأمین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مفهوم کارایی بازار سرمایه

امروزه مساله تأمین مالی یکی از مسائل مهمی است که هر شرکتی به نحوی با آن روبه رو است. یکی از مهم ترین منبع شرکت ها جهت تأمین مالی انتشار و فروش اوراق قرضه و سهام می باشد، که بازار سرمایه مکانی مناسب برای این امر تلقی می گردد. گسترش و توسعه این بازار می تواند نقش عمده ای را در توسعه صنعتی کشور ایفا نماید. نقش بورس اوراق بهادار به عنوان بخشی از بازار سرمایه جهت داد و ستد این نوع اوراق بهادار در خور توجه است. در این راستا طی سالیان اخیر، این فرضیه به عنوان یکی از موضوعاتی است که در مدیریت مالی تحقیقات زیادی در مورد آن انجام شده است. نقش اصلی بورس اوراق بهادار جذب و هدایت پس اندازها و نقدینگی سرگردان و پراکنده در اقتصاد به سوی مسیر های بهینه آن است. به گونه ای که منجر به تخصیص بهینه منابع کمیاب مالی شود. اما این امر مهم منوط به وجود کارایی بازارهای مالی است. به طوری که عدم کارایی بازار منجر به این امر می شود که شرکت ها در مساله تأمین مالی با مشکلاتی مواجه شوند. در این راستا هدف این پژوهش، بررس موانع تأمین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مفهوم کارایی بازار سرمایه می باشد. بنابر این ، با به کارگیری تکنیک های نوین مدیریتی به اولویت بندی موایع مذکور جهت بهبود سیستم تأمین مالی شرکت ها و رفع آن موانع بپردازد. روش تحقیق، توصیفی-پیمایشی بوده و روش جمع آوری داده ها، کتابخانه ای-میدانی می باشد. بدین ترتیب، نخست با به کارگیری نظرات خبرگان و کارشناسان با استفاده با از تکنیک های دلفی، 36 مانع فرعی شناسایی و در پنج گروه دسته بنی گردید. در نهایت؛ این موانع با استفاده از روش های آماری و تکنیک های MADM مورد رتبه بندی قرار گرفت. نتایج به کارگیری تکنیک های MDAM نظیر AHP و TOPSIS حاکی از ان است که ازبین موانع کلی پنج گانه، موانع «ساختاری بازار» بیشترین تأثیر بر تأمین مالی شرکت ها دارا است. همچنین در پایان، پیشنهاداتی به منظور بهبود و ارتقاء سیستم تأمین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارایه شده است.

Keywords:

تأمین مالی , کارایی بازار سرمایه , تکنیک MADM , بورس اوراق بهادار تهران