اندازه گیری ریسک تسهیلات اعطایی به مشتریان حقوقی بانک ها با کاربرد الگوی لاجیت (مطالعه موردی بانک سپه)

تحلیل و مدیریت ریسک اعتباری در چند سال اخیر به یکی از موضوعات مهم و چالش برانگیز در صنعت بانکداری کشور تبدیل شده است. از سوئی، مقررات و قوانین جدید بانکداری، بانک ها را به نگهداشت سرمایه در حد مقرر الزام نموده است. همچنین، بازار رقابتی پولی و مالی در این زمینه مزید بر علت شده است. این پژوهش با استفاده از تحلیل لاجیت در داده های مقطعی به بررسی نقش داده ها و اطلاعات مالی و غیرمالی در ایجاد یک الگو برای تعیین ریسک اعتباری پرداخته است. جامعه آماری اشخاص حقوقی می باشند که از بانک سپه بین سال های 1385 الی 1390 تسهیلات دریافت نموده و با روش غربالگی تعداد آن ها به 346 شرکت بالغ گردید. نمونه آماری این پژوهش متشکل از 180 شرکت (114 شرکت خوش حساب و 66 شرکت بدحساب) دریافت کننده تسهیلات از بانک سپه است که با استفاده از فرمول کوکران گزینه شده اند. هم چنین، با توجه به اهداف پژوهش از میان مدل های آماری و اقتصادسنجی، مدل لاجیت گزینش شد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که نسبت های مالی دارایی های جاری به کل دارایی ها، موجودی نقد به دارایی ها، بدهی های بلند مدت به کل دارایی ها، مجموع تسهیلات کوتاه و بلند مدت به کل دارایی ها و مجموع تسهیلات کوتاه و بلند مدت به کل بدهی ها به عنوان پیش بینی کننده ها بالقوه در تعیین ریسک اعتباری مشتریان حقوقی معرفی شدند. هم چنین، پژوهش حاضر نشان داد که این الگو با احتمال 89.8 درصد توان پیش بینی احتمال عدم بازپرداخت تسهیلات دارد.

Keywords:

ریسک اعتباری , مدیریت ریسک اعتباری , امتیازدهی اعتباری , رگرسیون لوجستیک