مطالعه میزان آلودگی هیدروکربوری سواحل خلیج فارس و امکان تجزیه بیولوژیکی آن
عنوان مقاله: مطالعه میزان آلودگی هیدروکربوری سواحل خلیج فارس و امکان تجزیه بیولوژیکی آن
شناسه ملی مقاله: JR_WWJ-15-49_001
منتشر شده در شماره 49 دوره 15 فصل بهار در سال 1383
شناسه ملی مقاله: JR_WWJ-15-49_001
منتشر شده در شماره 49 دوره 15 فصل بهار در سال 1383
مشخصات نویسندگان مقاله:
منوچهر وثوقی - استاد دانشگاه صنعتی شریف
پریوش مصلح آبادی - مربی دانشگاه صنعتی شریف
ایران عالم زاده - استاد دانشگاه صنعتی شریف
مهدی برقعی - استادیار دانشگاه صنعتی شریف
خلاصه مقاله:
منوچهر وثوقی - استاد دانشگاه صنعتی شریف
پریوش مصلح آبادی - مربی دانشگاه صنعتی شریف
ایران عالم زاده - استاد دانشگاه صنعتی شریف
مهدی برقعی - استادیار دانشگاه صنعتی شریف
میزان آلودگی نفتی و فلزات سنگین موجود در رسوبات 8 ایستگاه انتخابی در سواحل خلیج فارس اندازه گیری و نتایج نشان داد که میانگین هیدروکربورهای کل بین 14/3 تا 143/6 میلی گرم بر کیلوگرم است و بالاترین غلظت فلزات سنگین را نیکل با میزان 58/6 میلی گرم در کیلوگرم در منطقه امام حسن واقع در حدود 50 کیلومتری غرب بندر بوشهر دارا می باشد. درمان بیولوژیکی در دو محیط دوغابی و جامد مورد مطالعه قرار گرفت. از 8 نوع باکتری شناسایی شده در خاک این منطقه ، 4 سویه به نام های EM2 و SH و GN1 و GN3 بهترین راندمان را جهت حذف هیدروکربورهای حلقوی PAH را از خود نشان دادند. زمان حذف در محیط دوغابی در حدود 45 روز است که در این مدت نفتالین و فنانترن به ترتیب 73 و 66 درصد حذف می شوند. در محیط جامد فعالیت میکروب های مخلوط و خالص مطالعه می شود. نتایج نشان می دهند که میکروب های مخلوط از توانایی بالاتری برخوردارند ، زیرا گونه های متفاوت قادر به ایجاد شرایط مناسب برای رشد خود در محیط های مختلف هستند. از طرف دیگر به خاطر عدم اختلاط کافی در محیط جامد ، سرعت انتقال مواد کاهش یافته و در نتیجه فعالیت میکروب ها تحت تاثیر قرار می گیرند. لذا راندمان حذف در محیط دوغابی بیشتر از جامد است.
کلمات کلیدی: آلودگی نفتی : سواحل خلیج فارس : درمان بیولوژیکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/293615/