مدل بهینه سازی چند هدفه به منظور مدیریت بهره برداری تلفیقی با استفاده از الگوریتم های NSGA-II و SGAs

سیر گسترده فعالیتها در زمینه های مختلف منابع آب سطحی و زیرزمینی و عدم توجه کافی به برنامه ریزی و مدیریت تلفیقی ، ضرورت تحقیق در این خصوص را ایجاب می نماید. با توجه به عدم توازن در توزیع منابع آب و محدودیت های استفاده از آبهای سطحی ، تلفیق بهره برداری از منابع آب سطحی و زیرزمینی ، امری ضروری است . در این مطالعه مدل سازی به گونه ای صورت می گیرد که حداقل اطمینان پذیری سیستم ، حداکثر و هزینه های ناشی از عدم تأمین نیاز ، احیای آبخوان ، تخطی از ظرفیت مخزن در حال بهره برداری و اولویتهای تخصیص حداقل گردد. برای نمایش منحنی تبادل بین این اهداف از مدل بهینه سازی الگوریتم ژنتیک مبتنی بر جواب غیرپست در مقایسه با الگوریتم ژنتیک مرحله ای استفاده شده است. نتایج مدل تدوین شده نشان می دهد که مدل NSGA-II در مدت زمان بسیار کمتری قادر به ارائه مقادیر بهینه تخصیص خواهد بود. با استفاده از منحنی تبادل بهینه می توان دریافت که برای افزایش مقدار اندکی در حداقل اطمینان پذیری ، لازم است سیستم متحمل جریمه زیادی گردد و این نشان دهنده حساسیت بالای تأمین نیاز نسبت به تغییرات در سیستم طبیعی منابع آب است . از آنجا که در مدل الگوریتم ژنتیک مرحله ای ، اهداف به صورت وزنی در قالب مدل تک هدفه اجرا می گردد ، وجود جواب بهینه حاصل از این مدل در مجموعه جوابهای مدل الگوریتم ژنتیک مبتنی بر جواب غیرپست نشان از صحت مقادیر بهینه تخصیص تدوین یافته ، دارد.

Keywords:

بهره برداری تلفیقی , بهینه سازی , چند هدفه , الگوریتم ژنتیک مرحله ای , جواب غیرپست , آبخوان