کاربرد ضایعات طبیعی به منظور بهبود مشخصات ته نشین پذیری لجن فعال

شاخص حجمی لجن و سرعت ته نشینی ناحیه ای ، معیارهای تعیین میزان ته نشین پذیری لجن فعال هستند. هدف اصلی این تحقیق ، بررسی اثرات ضایعات طبیعی بر مشخصات ته نشین پذیری لجن فعال موثر باشند. ضایعات طبیعی به کار رفته در این تحقیق شامل ساقه ذرت ، پوست بادام ، پوست نارگیل ، پوست گردو ، پوست فندق ، پوست تخم مرغ ، پوست بادام زمینی و پوست درخت کاج بود. کلیه آزمایش های این تحقیق طبق روشهای استاندارد و با سه تکرار و در پنج مرحله انجام شد . مقدار شاخص حجمی لجن فعال نمونه شاهد به طور متوسط 823 mL/g بود که با افزودن دزهای بهینه ضایعات طبیعی مختلف ، مقدار آن به 100mL/g (حدود 88 درصد کاهش ) رسید. میانگین سرعت ته نشینی ناحیه ای برای نمونه شاهد 1/222 متر بر ساعت بود و مقدار آن برای نمونه های حاوی مواد افزودنی طبیعی مختلف به حدود 2 تا 3 برابر افزایش یافت. اهمیت این افزایش به این خاطر است که متعاقباً می توان آهنگ بار سطحی هیدرولیکی حوض ته نشینی را نیز بدون کاهش بازدهی آن افزایش داد. بازگشت لجن فعال حاوی مواد افزودنی ، ته نشین پذیری لجن را بهتر نمود. با انجام آزمایش های جار ، مشاهده شد که مواد افزودنی طبیعی عمدتاً به عنوان عوامل سنگین کننده و به صورت جزئی به عنوان عوامل لخته ساز عمل کرده و موجب کاهش شاخص حجمی لجن می شوند.

Keywords:

ضایعات طبیعی , لجن فعال , شاخص حجمی لجن , سرعت ته نشینی ناحیه ای , ته نشین پذیری