علی ترابیان - استاد دانشکده مهندسی محیط زیست ، دانشگاه تهران
سیدمهران ابطحی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران - محیط زیست ، دانشکده مهندسی محیط زیست ، دانشگاه تهران
محمدمهدی امین - استادیار دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
سیدعلیرضا مومنی - کارشناس ارشد مهندسی عمران - محیط زیست ، شرکت شهرکهای صنعتی استان اصفهان

در این مطالعه عملکرد یک راکتور بافلدار بی هوازی به منظور حذف سولفات از فاضلاب شهرک صنعتی امیرکبیر بررسی شد . راکتور شامل یک پایلوت 100 لیتری و شش اتاقک بود. راه اندازی راکتور با زمان ماند هیدرولیکی 25 ساعت و دمای 35 درجه سلسیوس آغاز شد و سرانجام زمان ماند به تدریج تا 3/33 ساعت کاهش یافت . بهترین عملکرد راکتور در زمان ماند هیدرولیکی 4 ساعت و نرخ بارگذاری سولفات 3/318 کیلوگرم سولفات بر متر مکعب در روز با راندمان حذف سولفات 89/15 درصد مشاهده شد . در این شرایط بیشترین درصد حذف سولفات 69/08 درصد اتاقک اول بود. اتاقک اول به علت رخ دادن فازهای اسیدزایی و استات زایی دارای کمترین pH بود . این نتیجه نشان داد که سولفیدزایی در فاز اسیدزایی فرایند تصفیه بی هوازی رخ می دهد. سپس در زمان ماند هیدرولیکی 4 ساعت ، دما تا 20 درجه سلسیوس کاهش یافت و حداکثر درصد حذف سولفات 66/11 درصد به دست آمد. در این شرایط حداکثر درصد حذف سولفات 28/98 درصد در اتاقک چهارم بود که این اتاقک دارای پایین ترین pH نیز بود. این پدیده نشان می دهد که کاهش دمای راکتور موجب انتقال مرحله اسیدزایی به اتاقکهای بعدی راکتور می شود. همچنین این یافته ها دلیلی دیگر بر توانایی فاز اسیدزایی در حذف سولفات است.

راکتور بافلدار بی هوازی ، اتاقک ، سولفات ، pH ، زمان ماند هیدرولیکی ، دمای راکتور