اثرات لجن فاضلاب بر زیست پالایی خاکهای آلوده به نفت خام

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 652

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WWJ-21-74_005

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1393

Abstract:

در طول جنگ بیش از 6 تا 8 میلیون بشک نفت خام در خلیج فارس ریخته شد و مقادیسر عظیمی از این آلودگی ها به خاک خوزستان منتقل گردید. وجود این خاکهای آلوده یک خطر جدی برای محیط زیست به شمار رفته و اصلاح آنها امری ضروری است. برای دستیابی به این مهم روش زیست پالایی شامل کنترل ، کاهش و حذف آلودگی از محیط زیست با استفاده از افزایش فعالیتهای بیولوژیکی محیط ، مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی نفت خام با غلظت 1000 میلی گرم بر کیلوگرم بر سطح خاک اسپری شد و سپس لجن فاضلاب به عنوان تیمار غذایی در 3 سطح 0 ، 50 و 100 تن در هکتار یا به ترتیب 0، 100 و 200 گرم در 5 کیلوگرم خاک اضافه شد . نمونه برداری از ظروف پس از مدت زمان 5 و 10 هفته ماندگاری در شرایط رطوبتی و هوادهی مناسب انجام شد . شمارش باکتری های هتروتروفیک تجزیه کننده هیدروکربن با استفاده از روش MPN ، درصد کاهش نفت از طریق استخراج به وسیله دستگاه سوکسیله و اندازه گیری به وسیله گروماتوگرافی گازی انجام شد . نتایج نشان داد که جمعیت باکتری های هتروترفیک تجزیه کننده در نمونه شاهد از مقدار 103×6 کلونی در واحد بر گرم خاک به حدود 1010×2 رسدی و نسبت C/N در خاک از 6 به کمتر از 3 کاهش یافت. تیمارهای اعمال شده منجر به تجزیه 45 تا 60 درصد آلودگی نفتی خاک شدند و نتایج کروماتوگرافی گازی نیز کاهش در کلیه مقادیر نرمال آلکان ها و ایزوپرنوئیدها مانند فیتان و پریستان را نشان داد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که اعمال تیمار لجن فاضلاب با غلظت 50 تن در هکتار (100 گرم لحن فاضلاب در 5 کیلوگرم خاک ) به خاکهای آلوده به نفت به مدت زمان 5 هفته ، یک تیمار بهینه برای خاکهای آلوده به نفت منطقه محسوب می شود.

Authors

سارا شریفی حسینی

عضو هیئت علمی گروه پژوهشی حاصلخیزی خاک و توسعه پایدار جهاد دانشگاهی خوزستان

مصطفی چرم

استادیار گروه خاکشناسی ، دانشگاه شهید چمران اهواز

حسین معتمدی

استادیار گروه میکروبیولوژی ، دانشکده علوم ، دانشگاه شهید چمران اهواز

ایمان کامرانفر

مربی گروه زراعت و اصلاح نباتات ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه شهید چمران اهواز