مقایسه روش سنجش آنزیمی با روش تخمیر چند لوله ای در ارزیابی کیفیت میکربی آب رودخانه کارون

به منظور طراحی صحیح و ارزیابی کارایی واحدهای تصفیه آب لازم است پایش میکربی آبهای سطحی که به عنوان منابع آب آشامیدنی تلقی می شوند ، مورد توجه قرار گیرد. سنجش آنزیمی رویکردی است که به منظور سریع کیفیت میکربی منابع آبی به کار می رود. در این مطالعه برای بررسی کیفیت میکربی آب رودخانه کارون ، روش سنجش آنزیمی با استفاده از محیط مایع LMX با روش متداول تخمیر چند لوله ای MTF مقایسه گردید. میانگین شمارش شده کلیفرم های کل به روش LMX و MTF به ترتیب برابر با 9928MPN/100ml و 7564 و برای اشریشیاکلی 6684MPN/100ml و 6546 بود. آنالیز آماری ، این اختلاف را برای برآورد کلیفرم های کل ، معنی دار نشان داد اما در مورد اشریشیاکلی اختلاف معنی داری حاصل نگردید. با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد که LMX روش مناسبی برای ارزیابی و شمارش کل و اشریشیاکلی در آبهای سطحی است . سرعت ، سادگی و شمارش همزمان کلیفرم های کل و اشریشیاکلی از مزایای این روش محسوب می گردد.

Keywords:

کیفیت میکروبی , آبهای سطحی , کارون , تخمیر چند لوله ای , سنجش آنزیمی , LMX