مجید ریاحی سامانی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی مکانیک و عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، خمینی شهر، اصفهان
سیدمهدی برقعی - استاد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
علی اولاد - استادیار گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه تبریز، تبریز
محمدجواد چاییچی - استادیار گروه شیمی تجزیه، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر

دسته جدیدی از پلیمرها ی سنتز شده ، رسانای جریان الکتریسیته هستند و پلیمرهای رسانا نامیده می شوند. یکی از مهم ترین پلیمرهای رسانا پلی آنیلین است. پلی آنیلین از اکسایش آنیلین تحت شرایط اسیدی قوی و با استفاده از پتاسیم یدات به عنوان شروع کننده واکنش ها سنتز می شود. در این پژوهش پودر پلی آنیلین به روش شیمیایی تهیه شد و به منظور جداسازی و احیای کروم ٦+ در محیط آبی استفاده گردید. آزمایش ها به صورت راکتور ناپیوسته انجام شدند و پارامترهایی چون زمان تماس پلی آنیلین با محیط آبی ، pH محلول کروم و همدماهای فر وندلیچ و لانگمیر مورد بررسی قرار گرفتند . با توجه به حضور کروم ٣+ بعد از اختلاط پلی آنیلین با محلول کروم، مکانیسم حذف کروم برای پلی آنیلین، ترکیبی از جذب سطحی و احیا ی کروم بیان شد. پلی آنیلین بخشی از کروم ٦+ را احیا و به کروم ٣+ تبدیل کرده و سپس کروم ٣+ و کروم ٦+ احیا نشده را جذب می کند. جذب سطحی به دلیل وجود سایت های نیتروژن (- NH) در پلی آنیلین است. نیتروژن به دلیل داشتن الکترون در مدار 3 sp می تواند با بار مثبت کروم ٦+ و کروم ٣+ پیوندهای ضعیف بر قرار کرده و آنها را جذب کند. برای پلی آنیلین، زمان بهینه حذف کروم کل در حد ٣٠ دقیقه و زمان بهینه حذف کروم ٦+ در حد ٥ دقیقه محاسبه شد. پلی آنیلین بیشترین های درصد حذف کروم کل را در pH بین 3 تا 9 و بیشترین درصد حذف کروم ٦+ را در pHهای اسیدی داشت. فرایند جذب سطحی کروم توسط پلی آنیلین مطابقت قابل قبولی با همدماهای لانگمیر و فروندلیچ در جذب داشت . طبق یافته های این پژوهش، پلی آنیلین برای جداسازی کروم از محیط آبی جاذب مناسبی است.

پلی آنیلین، آلودگی محیط زیست، کروم، جذب سطحی، احیا