ارزیابی عملکرد پودر دانه های مورینگا پرگرینا در تصفیه فاضلاب خانگی

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 798

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WWJ-23-81_008

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1393

Abstract:

از آنجایی که در مناطق خشک و نیمه خشک دسترسی به منابع آب با کیفیت خوب با محدودیت همراه است، لذا بهره برداری از پساب فاضلاب برای آبیاری بسیار با اهمیت است . امروزه استفاده از مواد طبیعی در تصفیه آب و فاضلاب رو به افزایش است. یکی از این مواد دانه های گیاه مورینگا پرگرینا است. در این تحقیق عملکرد این ماده در مقایسه با آلوم و پلی آلومنیوم کلراید (پک) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور نمونه فاضلاب از نهری که فاضلابهای خانگی به آن تخلیه می گردد برداشت شد و بدون هیچ پیش تصفیه مورد استفاده قرار گرفت. نمونه های فاضلاب در موارد جداگانه در تماس با غلظتهای ١٠ تا ١٢٠ میلی گرم در لیتر با افزایش ١٠ میلی گرمی پودر دانه های مورینگا پرگرینا، آلوم و پلی آلومینیوم کلراید ( ٥ تا ٣٠ با افزایش ٥ میلی گرم در لیتر) در مراحل جداگانه قرار گرفت و نتایج مقایسه شد. در این آزمایش ها تغییرات غلظت نیترات، فسفات، کدورت TDS، هدایت الکتریکی و pH مورد بررسی قرار گرفت. عملیات اختلاط به صورت مکانیکی با دستگاه جارتست و با قابلیت انتخاب دورهای متغیر انجام شد . بررسی ها نشان داد که استفاده از آلوم و پک باعث افزایش هدایت الکتریکی شده و در مواردی افزایش باقیمانده املاح را نیز در پی داشت. همچنین آزمایش ها نشان داد که بیشترین درصد کاهش فسفات مربوط به مورینگا پرگرینا است، به طوری که ١٢٠ میلی گرم در لیتر مورینگا پرگرینا قادر به کاهش ٨٠ درصدی فسفات است . غلظت ١١٠ میلی گرم در لیتر پرگرینا بالاترین درصد کاهش نیترات را در بین مواد مورد استفاده دارا بود، به طوری که در این غلظت، میزان نیترات برابر ٥٠ درصد بود. آزمایش ها نشان داد که استفاده از پودر دانه های مورینگا پرگرینا باعث کاهش زمان ته نشینی می گردد به طوری که زمان ته نشینی از ٣٠ دقیقه به ١٠ دقیقه کاهش می یابد. نتایج حاکی از آبگیری ساده از لجن حاصله از تصفیه توسط پودر پرگرینا نسبت به لجن حاصله از تصفیه توسط آلوم و پک بود.

Authors

حسین بانژاد

دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

وحید یزدانی

دانشجوی دکترای آبیاری و زهکشی، دانشگاه فردوسی مشهد

علیرضا رحمانی

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان

سهیل مهاجرانی

کارشناس ارشد اداره کل منابع طبیعی استان بوشهر