نغمه عروجی - دانش آموخته کارشناس ارشد شیمی کاربردی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد امیدیه ، اهواز
افشین تکدستان - استدیار گروه مهندسی بهداشت محیط و عضو مرکز تحقیقات فناوری های زیست محیطی ، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
علی کارگری - استادیار گروه مهندسی شیمی ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، تهران
غلامرضا رئیسی - مدیریت کنترل کیفیت و نظارت بر بهداشت آب و فاضلاب اهواز

کیتوزان یک پلیمر کاتیونی زیست تجزیه پذیر بوده که از دی استیلاسیون کیتین مشتق شده است . در این تحقیق با هدف بررسی اثر کیتوزان به عنوان کمک منعقدکننده در بهبود عملکرد منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت ، از آب آشامیدنی صورت پذیرفت . این پژوهش در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست در تصفیه خانه آب اهواز انجام شد. آزمایش ها برمبنای متغیرهایی چون غلظت ماده منعقد کننده ، pH و نیز غلظت کیتوزان به عنوان کمک منعقدکننده صورت پذیرفت . نمونه ها پس از آماده سازی در دستگاه جارتست ، تحت عمل اختلاط سریع با 120 دور در دقیقه به مدت 1 دقیقه و اختلاط آرام با سرعت 40 دور در دقیقه به مدت 20 دقیقه و همچنین مدت 30 دقیقه به منظور ته نشینی در شرایط سکون قرار گرفتند. pH بهینه برای حذف کدورت ، در pH برابر 8 مشاهده گردید . دز بهینه پلی آلومینیوم کلراید به همراه کیتوزان ، به ترتیب 5 میلی گرم در لیتر و 0/02 میلی گرم در لیتر به دست آمد. در شرایط بهینه کاربرد کیتوزان حدود 50 درصد غلظت منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید را کاهش داد. به علاوه ، فلوک های تشکیل شده توسط کیتوزان درشت تر بوده و سرعت ته نشینی بالایی داشتند. نتایج تحیقق بیانگر کارایی خوب کیتوزان به عنوان کمک منعقدکننده در حذف کدورت از آب آشامیدنی است.

انعقاد ، کدورت ، کیتوزان ، پلی آلومینیوم کلراید ، تصفیه آب