مژگان هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشگاه شهرکرد
شهرام محمدی - دانشیار گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشگاه شهرکرد
وحید روحی - استادیار گروه باغبانی دانشگاه شهرکرد

به منظور بررسی تأثیر غلظت های متفاوت جیبرلین بر روی خصوصیات ریشه برخی از ژنوتیپ های باقلا، 12 ژنوتیپ وارداتی باقلا که از مؤسسه Nordic gene bank واقع در کشور سوئد تهیه شدند و در قالب طرح آزمایشی کرت خرد شده بر پایه ی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس حاصل از این آزمایش، نشان داد که برای صفت وزن خشک ریشه اختلاف معنی داری در بین ژنوتیپ ها مشاهده شده وجود داشت. و ژنوتیپ های مورد نظر از لحاظ این صفت تنوع خوبی نشان دادند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که ژنوتیپ Alexia بیشترین مقدار میانگین را برای صفت وزن خشک ریشه داشت. و ژنوتیپ 112266 دارای کمترین مقدار میانگین برای این صفت بود. همچنین براساس نتایج تجزیه واریانس اثر هورمون در سطح احتمال 1 درصد برای صفت وزن خشک ریشه معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین اثر هورمون مربوط به صفت وزن خشک ریشه نیز نشان داد که غلظت 0 و 10ppm به ترتیب با مقدار 9/666 و 9/722 دارای بیشترین میانگین برای این صفت بودند. و غلظت 30ppm تأثیر معنی داری بر روی وزن خشک ریشه نداشت. نتایج اثر متقابل هورمون x ژنوتیپ نیز نشان داد که غلظت 10ppm تأثیر معنی داری بر روی وزن خشک ریشه در ژنوتیپ Alexia دارد. همچنین در مورد سایر ژنوتیپ ها غلظت های متفاوت هورمون تأثیر معنی داری بر روی آنها نداشت.

باقلا، چیبرلیک اسید، وزن خشک ریشه