اثر نمک های مختلفکلسیم بر خصوصیات کیفی و ماندگاری پس از برداشت میوه های توت فرنگی رقم سلوا (Fragaria × ananassa Duch. cv. Selva)

ازجمله روشهای پیشنهادی برای کاهش ضایعات این میوه، استفاده از نمک های کلسیم برای افزایش محتوای کلسیم بافت میوه ها می باشد. برای این منظور نمونه های توت فرنگی را در محلول هایی با غلظت 0، 25، 50 و 75 میلی مول بر لیتر نمک های نیترات، سولفات و کلرید کلسیم به مدت 3دقیقه غوطه ور کرده و پس از خشک کردن به مدت 5 و 10 روز در سردخانه با دمای 4±1˚C نگهداری شدند. درپایان هردوره انبارداری اثر تیمار ها برخصوصیات کمی و کیفی میوه ها شامل:کلسیم و سفتی بافت، ویتامین ث، اسیدیته و موادجامد محلول آب میوه و همچنین کپک زدگی و آزمون حسی میوه ها، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نمک ها، میزان کلسیم، سفتی بافت ، اسیدیته و ویتامین ث نمونه ها افزایش و کپک زدگی ومقبولیت بازاری میوه ها کاهش یافت. نمک نیترات و کلرید تقریبا به یک اندازه درافزایش میزان کلسیم و سفتی بافت میوه نقش داشتند و همچنیندر بیشتر موارد بین غلظت های مختلف نمک سولفات اختلاف معنی داری مشاهده نشد و این نمک بیشتر از دو نمک دیگر کپک زدگی را کنترل کرد و همچنین از طرف گروه ارزیاب از نظر طعم از مقبولیت بیشتری نسبت به نمونه شاهد و دو نمک دیگر برخوردار بود.

Keywords:

توت فرنگی , سلوا , کلسیم , غوطه وری , کیفیت , ماندگاری , آزمون حسی