میثم محمدی - دانشجوی کارشناسی باغبانی دانشگاه کشاورزی رامین خوزستان
وحید لک - دانشجوی کارشناسی ارشدباغبانی دانشگاه کشاورزی رامین خوزستان
سکینه میرزایی - استادیار باغبانی دانشگاه کشاورزی رامین خوزستان
مختار حیدری

فساد ولهیدگی سریع به دلیل پس دادن رطوبت، حمل و نقل و بسته بندی نامناسب از دلایل عمده کاهش انبارداری میوه توت سیاه (.Morus alba var.nigra L) و عدم کسترش تجاری این میوه می باشد. برداشت در بهترین مرحله بلوغ تجاری، یکی از مهمترین فاکتورها در ماندگاری و کیفیت پس از برداشت انواع میوه و سبزی ها می باشد. باتوجه به عدم وجود اطلاعات کافی درمورد روشهای افزایش عمر انبارمانی میوه توت سیاه، در این تحقیق اثر مرحله رسیدگی بر اساس شدت توسعه رنگ میوه (قرمز،قرمز مایل بهسیاه و سیاه) و مدت زمان انبارداری( 1هفته و 2 هفته پس از برداشت ) بر برخی شاخص های کیفی و بیوشیمیا یی میوه توت سیاه شامل: اسیدیته (TA)، مواد جامد محلول (TSS)، ویتامین ث، آنتوسیانین و مواد قهوه ای کننده رنگ آب میوه و همچنین درصد کپک زدگی و لهیدگی میوه ها در طول انبارمانی بر اساس فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سردخانه با دمای 7˚C و رطوبت نسبی 95-90 درصد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش مرحله بلوغ از قرمز به سیاه اسیدیته کاهش، مواد جامد محلول وکپک زدگی افزایش و ویتامین ث و آنتوسیانین افزایش و سپس مقدار کمی کاهش یافتند . و همچنین با افزایش زمان انبارداری اسیدیته ابتدا مقداری افزایش و سپس کاهش یافت، اما مواد جامد محلول، آنتوسیانین و ویتامین ث در هرسه مرحله بلوغ کاهش یافت که با گذر میوه از مرحله بلوغ قرمز به مرحله سیاه این کاهش به مراتب کمتر بود و درصد کپک زدگی نیز بیشتر شد. بر اساس نتایج به دست آمده بهترین تیمار مرحله بلوغ سیاه و قرمز مایل به سیاه و زمان 1هفته انبارداری بود، که بین مرحله بلوغ سیاه و قرمز مایل به سیاه از نظر کیفی اختلاف معنی داری مشاهده نشد اما مرحله بلوغ قرمز مایل به سیاه از انبارمانی بیشتری برخوردار بود لذا توصیه می شود که جهت حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر، و امکان ارسال به بازارهای دورتر، میوه ها در این مرحله از بلوغ برداشت شوند.

توت سیاه (.Morus alba var.nigra L)، مرحله رسیدگی، زمان انبارداری،شاخص کیفی، ماندگاری پس از برداشت