بهینه سازی ظرفیت باربری گروه شمع قائم با استفاده از الگوریتم ژنتیک

شالوده های گروه شمع اغلب به صورت شمع های با طول مساوی اجرا می شوند، با این حال اندرکنش بین شمع ها این موضوع را نشان می دهد که این شکل اجرا بهینه ترین حالت ممکن نمی باشد. در این مقاله بهینه سازی گروه شمع شناور در خاک، که طول شمع ها در عرض کلاهک تغییر می کند تا عملکرد شالوده از لحاظ سختی محوری بهینه شود، انجام می شود. نتایج این بهینه سازی برای حالت هایی که شالوده اکثر ظرفیت باربری خود را از مقاومت اصطحکاکی جدار شمع ها با خاک کسب می کند، قابل کاربرد است. در اینجا نشان داده می شود که برای دو شالوده شمعی با حجم یکسان، شالوده بهینه شده از لحاظ سختی کلی، عملکرد بهتر را دارا می باشد. فواید این بهینه سازی برای مقاصد اقتصادی و زیست محیطی مفید می باشد، چراکه با مصرف مصالح کمتر، شالوده عملکرد مورد انتظار را از خود نشان می دهد. در این مقاله، گروه شمع 5x5 با آرایش قرارگیری شمع ها به صورت مربعی و سطری مورد بررسی قرار می گیرد. الگوریتم تکاملی ژنتیک برای بهینه سازی مورد استفاده قرار گرفته و برای تحلیل شمع ها از نرم افزار اجزاء محدود fb-pier استفاده شده است.

Keywords:

گروه شمع , بهینه سازی , بازدهی گروه شمع , سختی کلی , الگوریتم ژنتیک