فرناز قبدیان - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه صنعتی شاهرود

معماری و شهرسازی به عنوان ابزاری برای ارتقاء کیفیت زندگی بشر و تکامل بخش سیر خطی و تکوینی رشد تمدن ها، محیط را یکی از مهمترین زمینه هایی می داند که تأثیر متقابل بازخورد انسان را در فضا ا نعکاس می دهد، وجود تعالی رو به تعالی و کمال گرا بین انسان و محیط پیرامونش از جمله بزرگترین دغدغه ها و اهداف معماری و شهرسازی هویت مدار بوده است، با توجه به اینکه در زمان حال بحران محیط زیست و منابع طبیعی با بهره برداری های مکرر گسترش می یابد مسئله ی پایداری و توجه به این منابع رو به اتمام برای نسل های آتی اهمیت فزونی می یابند، در این مقاله سعی بر آن است تا بر مبنای مطالعات کتابخانه ا ی، راه حل ها و پیشنهادهایی برای حصول به مقاصد شهر پایدار و هویت مدار ارائه شود.

توسعه پایدار، بحران محیط زیست، طراحی و برنامه ریزی شهری