محمدرضا مبهوت - عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی خاوران، دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری
فرزانه مایان علیایی - دانشجوی مهندسی شهرسازی دوره کارشناسی، موسسه آموزش عالی خاوران

در گذشته، شهرها به لحاظ اندازه، عمدتا کوچکتر از شهرهای امروزه بودند. این امر مدیریت و کنترل این شهرها را از پیچیده شدن افراطی حفظ میکرد. در این شهرها به دلیل اینکه یک دید جامع نسبت به عوامل مختلف موجود در شهر بغرنج نبود، و از سوی دیگر مصالح و تکنیکهای ساخت، به چند نمونه محدود خلاصه می شد، میتوان یک الگوی تقریبا مشابه در بناها و ساختمانهای هر شهر پیدا کرد و این امر به شهرها وحدت و یکپارچگیای میبخشید که شهرهای بزرگ امروز ما در تلاش برای دست یافتن به آناند. در شهرهایی کهپیشتر مصالح غالب مطابق با اقلیم و شرایط محیطی انتخاب میشدند امروزه به علت سهولت در حمل و نقل همه نوع مصالح بدون در نظر گرفتن تطابق با محیط، آب و هوا و سیمای کلی شهر استفاده می شود. به دلیل پیشرفت تکنولوژی و تولید مصالح جدید و متنوع، معماران و شهرسازان در طراحی ساختمانها و فضاها گزینه های بیشتری دارند. این امر اگر توسط معیارها و ضوابطی کنترل نشود و هر کس بنا به سلیقه خود بتواند از این تنوع استفاده کند، چهره شهر از حالت متنوع گذشته و به آشفتگی میرسد. هدف این مطالعه، با نگاه کلی به نما و سپس به سطحی پایینتر؛ یعنی بررسی فرم و مصالح نما و با تأکید بیشتر بر عامل رنگ در نما انجام می شود. روش تحقیق تحلیلی، اسنادی و کتابخانهای میباشد. هدف اولیه این است که ببینیم از طریق دست کاری در فرم چگونه میتوان به فرم دلخواه و مناسب رسید. سپس به تأثیری که از طریق مصالح و رنگ آنها می توانندبر چهره شهر و بر بیننده بگذارند می پردازیم. در بخش تحلیل به اصلاح چند ساختمان در سایت مورد نظر(یک جداره- حد فاصل چهار راه فرامرز تا چهار راه مهدی مشهد) به طور نمونه پرداخته میشود، هدف نهایی، رسیدن به یک یا دو نقشه رنگی از محدوده است که بدین وسیله، مصالح مناسب و طیف رنگیای براساس رنگ این مصالح به دست آورده می شود.

رنگ، مصالح، نما، اصلاح، فرم، طیف رنگی