بررسی راهکارهای طراحی پایدار مناسب با معماری ایران

یکی ازدلایل اصلی ایجاد تفاوت های منطقه ای در معمار ایرانی پاسخگویی به اقلیم است. اگر نگاهی به ساختمانهای اقلیم گرم و خشک و اقلیم سرد بیاندازیم خواهیم دید که هرکدام با دیگری تفاوت بسیار دارد و این باعث تنوع در معماری ما شده است .معماری سنتی ایران راه حلها و شیوه های منطقی و مناسب جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان ابداع و ارائه نموده است.متأسفانه امروزه بدلیل تقلید کورکورانه از معماری رنگارنگ غربی بدون در نظر گرفتن شرایط اقلیمی منطقه ساختمانهایی را بنا می کنیم که بسیار پر مصرفمی باشند و به زور تجهیزات مکانیکی شرایط آسایش را فراهم می کنند.می توان از طریق طراحی کالبد ساختمان متناسب با اقلیم، گرمایش و سرمایش ساختمان را با استفاده محدود از تجهیزات مکانیکی کنترل کرد. البته بازگشت به شیوه های ساختمانی گذشته میسر نیست و مسلماً نحوه زندگی گذشتگان جوابگوی شرایط زندگی امروز ما نخواهد بود.صمیماتی که در طراحی براساس تنظیم شرایط محیطی گرفته می شود بیشترین تأثیر را بر فرم و زیبایی شناسی معماری دارد. تنها از طریق طراحی معماری است که ساختمانها میتوانند به گونه ای پاسخگو به محیط گرم، سرد و روشن گردند.ساختمانها باید در زمستان بتوانند گرما را در داخل خود حفظ کنند و در برابر بادهای زمستانی محافظت شوند ، نور خورشید وارد بنا شود و در تابستان در برابر نور خورشیدمحافظت شود از تهویه طبیعی برای سرمایش تابستانی استفاده شود هوای گرم را از ساختمان دورکنیم مانع از ایجاد رطوبت اضافی در بنا شویم.در نتیجه با بررسی سرمایش، گرمایش و روشنایی به عنوان اصول پایدار در معماری متناسب با الگوهای معماری ایرانی راهکارهایی را ارائه می دهیم.

Keywords:

معماری پایدار , گرمایش , سرمایش , روشنایی , معماری ایرانی